Hüseyin Avni Dede Sahaflar çarşısında kendince yazdığı şiirleri satmaya çalışan münzevi bir abimiz.. Kendisi çok garibandır ama şiirleri duygu olarak baya zengindir. Öyle profesyonel bir şair değil, çok net bir şekilde anlatamıyor anlatmak istediğini. Aslında söylemek istedikleri çok güzel ama okurken ona biraz yardımcı olmak gerekiyor. Ne dediğinden ziyade ne demek istediği önemlidir diyebiliriz. Benim Hüseyin Avni Dede'ye olan ilgim şu sözüyle karşılaşmam sonucunda başladı; "Şair ekmek yiyor ama fırıncı şiir okumuyor." bunu paylaştığım zaman "çünkü ekmek karın doyurur, Maslow Yasası hebele hübele.. " şeklinde yorumlar aldım. (Gerçi sonra silmek zorunda kaldılar ) bir kere bilmeyen öğrensin, öyle bir yasa yok. Bunun ismi İhtiyaçlar Hiyerarşisi ve o da Maslow'un şahsi düşüncesidir. Bana tarafını seç deseler oyumu Avni Dede'den yana kullanırım. Ekmek vücut gıdası ise şiir ruhun gıdasıdır. Maslowculara inat bundan on tane de alıp tüm Ovacık fırın esnafına dağıtıyorum hadi bakalım! Hüseyin Avni Dede ekmek yiyorsa sen de şiir okuyacaksın fırıncı dayı, yok öyle yağma :))
Şaka bir yana gerçekten güzel bir kitap ve güzel bir şair. Alıp okuyun hem ruhunuza gıda olur hem de değerli şairimize naçizane bir katkı sağlamış olursunuz.
Hoşça kalın, şiirle kalın..