Aşkın gücü sevilen ile seven arasındaki "bir"leşmeye geliyordu. Birleşen şeyler iki sevgili gibi birbirine denk veya sevilen sevenden üstte ise bu noktada âşık kendini maşuka adamış oluyor, âşık ile maşuk ayrımı ortadan kalkıyor ve âşık vuslattan da, hicrandan da aynı lezzeti alabiliyordu. Böylece aşk, ayrılığı da, vuslatı da ortadan kaldırmış oluyor, seven sevileni ta içinde biliyordu.