Canfeza
Hiçbirimiz eskisinden daha masum değiliz.
Geriye giden tek yanımız masumiyetimiz.
Masum değiliz hiçbirimiz
Kan ter içinde uykularından uyanıyorsan eğer her gece, Yalnızlık sevgili gibi boylu boyunca uzanıyorsa koynuna, Olur olmaz yere ıslanıyorsa kirpiklerin artık her şeye, Anneni daha sık anımsıyorsan hatta anlıyorsan, Kalbini bir mektup gibi buruşturulmuş fırlatılmış, Kendini kimsesiz ve erken unutulmuş hissediyorsan, İçindeki çocuğa sarıl, sana insanı anlatır... Eller günahkar, Diller günahkar, Bir çağ yangını bu bütün dünya günahkar...
"... İçinde ‘gönül’ kelimesinin geçmediği bir tek türkü yok neredeyse bu coğrafyada; ama kim biliyor bugün gönlünün yerini Allah aşkına! “Masum değiliz hiçbirimiz”, eyvallah! Ve fakat masumiyetin hayalini bile kuramayacak kadar kuruyup gitmemizi izaha yeter mi dilimize sakız ettiğimiz bu itiraf kelimeleri. Nasıl acayip bir ticaret ki bizim ticaretimiz, hep zarardayız. Ne menzile varmaz bir söz ki bizim sözümüz, hiçbir yere varmadan hep baştan başlamaktayız..."
Gökhan Özcan