Masum değiliz hiçbirimiz.en azından birbirimizi insan olmak kaynaklı içgüdüsel davranışlarımızdan dolayı yargılayacak kadar.içimzde tuttuklarımız sırf bu korkudan,bizimle mezara sırtımızda yük olarak geliyor.yeri geliyor,bir dostumuza bile açılmakta tereddüt ediyoruz,hep bundan.tanımadığımız insanlara anlık dökülmelerimizin nedeni de bu.bir de bir ışık bekliyoruz hep dökülmek için.neden?çünkü herkes insan olamadığı gibi her anlattığınızı da anlayamaz.bence o kadın o adama aşık oldu ama bırakın başkasının yargısını öyle bir baskılanmış ki bu korkuyla kendisi bile iyi niyet adı altına sığınmış,ben bunu çok net hissettim...
Bir Kadının Yaşamından Yirmi Dört SaatStefan Zweig · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2020128.2k okunma
Bir insanın daha ne yaşayabileceğini, daha ne tür iğrençliğe, rezalete katlayabileceğini düşündüm, katlanamadım, bunaldım.
Çocukluğu çalınmış, Uyuşturucu batağına batmış, insanlığımızdan utanacağımız kimsesiz bir kızın hikayesi..
“Gittiği yolun farkında olmayan, tesadüfler yolcusudur” kimin sözü anımsamıyorum ama bende uyandırdığı etki bu sözde.
Doğduğumuzda belki ama sonrasında hiçbirimiz masum değiliz.
Bunalmak isteyenlere tavsiye ederim.
344 syf.
7/10 puan verdi
Yeni bir yazar olmasına rağmen dili sade anlaşılır bir kitap zorlanmadan okumuştum diğer kitaplarını aldım fakat fırsat olmadı başlamak için.
Denk geldiğinizde, klasiklerden sikildiginizda okuyun derim.
Kitapta bolca müstehcen sayfalar ve olaylar vardır ki bundan dolayı herkese önereceğim söylenemez. Onun dışında yazarın dilini ve anlatım tarzını beğendim. Gerilim ve polisiye olmadan cinayet işlenmiş ama tabi ki bunun dedektifsiz olması düşünülemezdi.
*
*
*
Kitap İtalyan bir psikoloğun başından geçenleri ve kadınlara olan düşkünlüğünü, geçmişte yaşadığı pişmanlıkları anlatır. Eski karısı, sevgilisi, kadın hastalarının(ki zaten erkek hastası hiç yok) üstüne bir de parkta bulduğu günlükle hayatına giren 18 yaşındaki Federica. Doktorumuz 46 yaşında olmasına rağmen kendine alıkoyamaz ve bu serüvene katılır. Ama hesaba katmadığı eski cinayetinin peşine düşen dedektif, Fede'nin üvey babası ve ikizi, adeta kahin gibi her olayı tahmin eden eski eşi ve 20'li yaşlarındaki oğlu vardır.
Masum değiliz, hiçbirimiz dedirten kitap..
Baş karakter Umut ve onunla aynı apartmanda yaşayan bir sürü kişinin birbirinden trajik hayat hikâyeleri..
Karakterlerin kendilerine has acıları var çünkü kitapta hüzün ve umutsuzluk hâkim. Ve bu umutsuzluktan doğan öfke var, kapitalist düzene, siyasete, medyaya, zenginlere, bundan zerre şikayet etmemekte olan insanlara..
Kusma kulübü de bu yüzden var, bu düzene karşı çıkan bi' grup kişinin kendi içlerinde zenginleri kaçırıp, yargılayarak cezalarını kesmek, onlara dünyada ki acılardan söz etmek, iş adamları zevk-i sefa yaşarken, yoksul bebeklerin açlıktan öldüklerini yüzüne vurmak, eşitsizlikten, gamsızlıklarından, masum olmadıklarından dem vurmak..
Adeta yüzlerine kusmak evet.. esas olay bunun gibi bir sürü faktörü bir araya getirip, savunma yapan grubun en sonunda, dünyanın tüm pisliğini kapitalistlerin üstlerine boca eder gibi kusmaları elbette.
Grubun devrim niteliğindeki eylemi; kusmak! Zengine, Mankene, Kapitale, Emperyale..
Soyut olarak kusun içinizdekileri, ya da somut olarak kusun yüzlerine. Çünkü en iyisi kusmaktır, her şeyi temizler!
Yazar, burjuvaya eleştirel ve okkalı serzenişte bulunmuş bu kitapta, okuyun ve şahit olun sağlam mideyle...
Aile içi dramı, vicdanın suçunu unutmamaya dair intikamını ve bunun yanında çevresi kadınlarla sarılı bir psikologun bunlarla mücadelesini anlatan bir kitap...