Güçsüz, cılız kötülüğümüzle.
Korkudan yediğim lokma boğazımdan gitmeyecekse,
Her gece korkunç rüyalar saracaksa uykularımı,
Varsın her şey çığırından çıksın,
Bu dünya da yıkılsın, öteki dünya da,
İnsana rahat nefes aldırmayan kuruntularla Beynimizi bir işkence masasına çevirmektense ölüp rahat etmek daha iyi,
Rahat etmek için öldürdüklerimizle.
Kendini boşuna harcamış olur insan,
Dilediğine erer de sevinç duymazsa.
Sende görüyorsun ya, baba:
Gökler kızmış insanoğlunun ettiklerine,
Yıkacaklar neredeyse kanlı dünyasını.
Saate bakarsan gündüz şimdi:
Ama karanlığa boğulmus göğün lambası.
Ya gecenin zaferi bu,
Ya da gün utanıyor doğmaktan.
Karanlıklar sarmış dünyamızın yüzünü
Diri aydınlıklar öpecekken.
Reader Follow Recommendations
Hırsızca kaçıp gitmek suç sayılmaz
Yüreklerin taş kesildiği yerden.
"kimseler uyumasın artık! Macbeth uykuyu öldürdü!"
Evet masum uykuyu,
Kaygılar yumağını çözen uykuyu,
Her günkü hayatın ölümünü,
Yorgunlukları yıkayan suyu,
Yaralı canların merhemini.