Mavi balinalar, 25 ile 30 metre uzunluğa ve 180.000 kilogram ağırlığa ulaşan yaşayan en büyük hayvandır. Kalpleri 700 kilograma kadar çıkabilir ve atardamarları bir çocuğun emekleyerek geçebileceği kadar büyüktür.
Sayfa 194Kitabı okuyor
Dayanmaz
Kısık gülüşlerin ince bakışın
Mavi gözlerinle ömre doğuşun
Aynı yere baktık kimse bilmesin
Bulunca adresi kaybettim gizi
Nasıl bileyim bir başka manzara
Kaybettim ben beni, bir senden ara
Ne güzel yakışmış alnına yara
Gözlerinde buldum yürüncek izi
Ay ışığım sensin, sende ruh özüm
Bakmaya kıymaz da doyamaz gözüm
Bir sana açılır bu giz bu sözüm
Herkes yanarken biz yaşardık güzü
Dayanmaz Yakuphan kalbin dayanmaz
Aşk soluğun’ keser ruhun dayanmaz
Ne de güzel gözlerin yaktın dayanmaz
Bunca yolu geldin unuttun sözü
Bir şey düşünemeyecek kadar sersemlemiş olmasına rağmen bu halinden hoşlanmadığının gayet iyi farkındaydı. İyice alçalmasına neden olan bir süreçten geçmiş ya da zaten doğuştan beri sersemin tekiymiş gibiydi, tiksiniyordu kendinden. İçinde ilahi ne varsa yok olmuştu; yaşama gücü, canlılığı kalmamıştı ki dürtsün onu. Ölmüştü. Ruhu ölü gibiydi. Bir hayvandı o, iş hayvanıydı. Ne yemyeşil yaprakların arasından geçerek inen gün ışığının güzelliğini görüyor, ne de kozmik sonsuzluktan bahseden ve sırlarını o yaprakların hışırtılarında açığa vuran mavi gök kubbenin fısıltılarını duyuyordu artık. Hayat dayanılmaz ölçüde sıkıcı ve aptal- dı; feci bir tat bırakıyordu ağzında. İçgörüsünün aynasının üzerine simsiyah bir perde inmiş, güneş ışınlarının girmediği karanlık bir hastane odasında yatma hayalinden hoşlanır olmuştu.
Sayfa 174Kitabı okudu
Yaşamak şakaya gelmez,
büyük bir ciddiyetle yaşayacaksın
bir sincap gibi mesela,
yani, yaşamanın dışında ve ötesinde hiçbir şey beklemeden,
yani bütün işin gücün yaşamak olacak.
Yaşamayı ciddiye alacaksın,
yani o derecede, öylesine ki,
mesela, kolların bağlı arkadan, sırtın duvarda,
yahut kocaman
