''Sevginin anlamı, kendi içinde, onun ruha yansımasında, sevgi edimindeki seven ruhun asaletindedir.''
''Eğer intikam arzusu hep tatminsiz kalırsa ve eğer özellikle -haklı olma- duygusu iyice yoğunlaşıp bir -görev- fikrine dönüşürse, kişinin gerçekten eriyip tükenmesi ve ölmesi de mümkündür. Kindar kişi içgüdüsel olarak ya da bilinçli bir irade eylemi olmaksızın intikam duygusunu azdırabilecek olaylara sürüklenir ya da başkalarının son derece masum eylem ya da sözlerinde bile kötü niyet görme eğilimine girer.''
Aşırı alınganlık aslında genellikle intikam hırsıyla dolu bir karakter belirtisidir.
Sayfa 10 - Kanat Kitap
"Ressentiment genelde insan doğasının normal bir bileşeni olan belli duygu durumları ve etkilenimlerin sistematik olarak bastırılması sonucu ortaya çıkan, süreğen bir zihinsel durumdur. Bu duyguların bastırılmasıyla belli türden değer yansımalarına ve buna uygun değer yanılsamalarına ve buna uygun değer yargılarına kapılma sürekli bir eğilim halini alır. Söz konusu duygu durumları intikam isteği, nefret, kötü niyetlilik, haset, kara çalma dürtüsü ve değersizleştirici kindir. Intikama susamışlık ressentimentın en önemli kaynağıdır."
''Hınç, zihnin karanlık dehlizlerinde gezinen, egonun eylemliliğinden bağımsız, bastırılmış bir gazap duygusudur. Ressentiment sonunda nefret ya da başka düşmanca duygulanımların tekrar tekrar yaşanması yoluyla şekillenir. O kendi başına düşmanca bir niyet taşımaz ama çok sayıda böylesi niyeti besler.''
Sevgi öteki içgüdülerden çok daha nadir bulunduğu için de değerlidir.
Sayfa 138
"Devenin iğne deliğinden geçmesi, zenginin Tanrı Egemenliği'ne girmesinden daha kolaydır" (Luka 18:25)
Sayfa 57 - Kanat Kitap
Sevgi manevi bir “hayır kurumu" değildir ve kişinin kendi mutluluğuyla çelişmez. Kişi kendinden feragat ederek, ebediyen kendini kazanır.
Sayfa 51
Kendisi ve kendi işleri dışında her şeye burnunu sokan “sosyal politikacı” (giderek daha sık gördüğümüz bir tip) genellikle kendinden kaçan zavallı ve boş bir insandan başka bir şey değildir.Nietzsche bu tür yaşama ve hissetme tarzının marazi olduğunu, gerileyen hayatın ve gizli bir nihilizmin bir işareti olduğunu ve “üstün” ahlakiliğinin aldatmaca olduğunu söylerken sonuna kadar haklıdır.
Sayfa 82
Aslında her özlemin temelinde hiç tartışmasız bir değer bilinci vardır.'
Arzu ile iktidarsızlık arasındaki her türden şiddetli gerilimin üstesinden gelmek amacıyla arzulanan nesnenin olumlu yanını gözden düşürme ya da inkâr etme eğilimimiz vardır. Aslında arada bir o kadar ileri gideriz ki, bir biçimde ilkinin zıddı bir başka nesneyi göklere çıkarırız, Tilkiyle koruk hikâyesi eskiden beri bilinir. Bir kişinin sevgisini ve saygısını kazanmak için nafile yere uğraş verirken, kendimizi muhtemelen onun yeni olumsuz niteliklerini keşfederken buluruz. Bir şeyi ele geçiremediğimizde, kendimizi onun bizim inandığımız kadar değerli olmadığı düşüncesiyle avuturuz.'
