Beyhude Olan Gelecek Endişemiz...
Geleceğim için ilkokulu okudum. İnsanlar bana dediler ki:
– Geleceğin için ortaokulu da okumalısın.
Sonra:
– Geleceğin için liseyi de okumalısın, dediler.
Sonra:
– Geleceğin için üniversiteyi de okumalısın, dediler.
Sonra:
– Geleceğin için vazifeye başlamalısın, dediler.
Sonra:
– Geleceğin için evlenmelisin, dediler.
Sonra:
Geleceğin için çocuk yapmalısın, dediler...
Şimdi ben, 77 yaşımda bu makaleyi yazıyorum ve hala bu geleceği bekliyorum.
Gelecek; boğanın ardından koştuğu, fakat bir türlü ulaşamadığı başına konmuş kırmızı kumaş parçası gibidir.
Çünkü geleceğe ulaştığın zaman, senin için şimdiki zaman olur. Şimdiki zaman da daha sonra mazi olur.Daha sonra yeni bir gelecek beklersin.
Oysa gerçek gelecek; Allah'ı râzı etmen, cehennem ateşinden korunmaya ve cennete girmeye çalışmandır.”
Şeyh Ali Tantâvî
Haksızdı fertler
Haklıydı duygular
Haksızlığa uğrayan o çocuk
Şimdiki kadınla gurur duyuyor
Mazideki hisler
Kadını küçültüyor
Büyüyor seneler
Haklı yine o çocuk
Küçülüyor geçmiş
Geçmese de geçmiş
Büyüyor gelecek
Gelecekse değecek
O çocuk büyüyor
O mazi çocuğa sevdalı
Gücü yetmiyor ağırlığa
Ağrısız kadınlara
Eğreti Sözcükler Arasında
Ey yürüyenler
eğreti sözcükler arasında!
Sırtlanın isimlerinizi, çekip gidin
Saatlerinizi çekin zamanımızdan, çekip gidin
Denizin maviliğini, belleğin kumlarını
çalın dilediğinizce çalın
Dilediğinizce fotoğraf çekin ki anlayın
anlayamayacağınızı
Mahmut Derviş - DEFOLUN
youtu.be/doy0c2Nj_f0?si=...
***
Ey yürüyenler geçici sözcükler arasında!
Nerede isterseniz orada oturun ama oturmayın aramızda
Geldi artık gitme zamanınız
Nerede isterseniz orada ölün ama ölmeyin aramızda
Yapılacak işlerimiz var toprağımızda
Burada bizimdir mazi,
Bizimdir hayatın ilk sesi;
Bizimdir bugün,
Bizimdir gelecek,
Burada bizimdir dünya ve ahiret
Defolun toprağımızdan,
denizimizden, karamızdan
buğdayımızdan, tuzumuzdan, taşımızdan
Defolun her şeyimizden!
Defolun, belleğimizdeki anılardan
***
Kimse “an”da kalamıyor. Hep bir mazi özlemi, gelecek merakıyla doluyor. An’da kalsa mutlu olacak lakin olamıyor.
Ölmüş sanılan mazi canlıdır. Ondan, istesek de ayrılamayız. O, hayatımızın mayası ile beslenir, bizimle beraber yaşar.
Zamanı mazi hal ve istikbal diye üç kısma ayırırlar. Halbuki evvelki neslin mazisi, hali ve istikbali bizim için hep birden mazi olmuştur. Demek ki hepsi birdir. Tıpkı sönmüş yıldızların ışığının hala görülüyor olması gibi.
Muhayyel bir âti (hayalden ibaret bir gelecek) namına, mazide milli ve güzel ne varsa hepsinin tahrip ve tezyif edilmesi (yıkılıp aşağılanması) ne acıdır!
Ekrem Buğra Ekinci
Ey Yürüyenler
Ey yürüyenler, eğreti sözcükler arasında
Sırtlanın isimlerinizi, çekip gidin
Saatlerinizi çekin zamanımızdan
Denizin maviliğini, belleğin kumlarını çalın
Dilediğinizce fotoğraf çekin ki anlayın anlayamayacağınızı
Toprağımızdaki bir taşın nasıl öreceğini göğün çatısını
Ey yürüyenler eğreti sözcükler arasında
Sizden kılıç, bizden kan
Sizden çelik ve ateş, bizden et ve can
Sizden yeni bir tank, bizden taş
Sizden gaz bombası, bizden yağmur
Bizim üstümüzde de sizinki gibi gök ve hava
Hissenizi alın kanımızdan, çekip gidin
Geldi artık çekip gitme zamanınız
Nerede isterseniz orada ölün ama ölmeyin aramızda
Yapılacak işlerimiz var toprağımızda
Burada bizimdir mazi
Bizimdir hayatın ilk sesi
Bizimdir bugün, bizimdir gelecek
Burada bizimdir dünya ve ahiret
Mahmud Derviş
Gelecek; boğanın ardından koştuğu fakat bir türlü ulaşamadığı başına konmuş kırmızı kumaş parçası gibidir. Çünkü geleceğe ulaştığın zaman, senin için şimdiki zaman olur. Şimdiki zamanda daha sonra mazi olur. Daha sonra yeni bir gelecek beklersin. Oysa gerçek gelecek; Allah’ı razı etmendir.