Hayatını feda edeceksen neden inandığın bir şey için etmiyorsun?
"....kendini bir kulenin tepesinde tarifsiz bir yalnızlık içinde hissediyordu."
Sayfa 3
Yaşansın
Yaşamak için muhakkak bir millete mensup olmak mı lâzım, Selim Beğ?
- Elbette. Hayvanların milliyeti olmaz!
Ne çıkar efendim? İnsan, hayvan... Hatta ot ve cemad... Hepimiz aynı kökten gelmiyor muyuz?
Selim'in yüzü öfke ve istihza ile karıştı:
Ne derin fikirler!... Fakat bugünün gerçekleriyle bağdaşmasına imkân yok. Milletler olmayınca birbirleriy- le çarpışacak orduları nasıl kuracaksın? Bir tarafta insanlar, bir tarafta da otlar veya madenler mi bulunacak?
Yek, Selim'i çileden çıkaracak kadar riyakâr olan eğilmelerinden birini daha yaparak cevap verdi:
- Ordular kurup çarpışmak için bir mecburiyet yok ki Selim Beğ! Bu dünyanın nimetlerinden bol bol faydalan- mak dururken neden ordular kurulsun? Neden kanlar dökülüp kahramanlar toprağa serilsin?
- Ya ne yapılsın?
- Yaşansın efendim, yaşansın...
Sayfa 102Kitabı okudu
Görüş
Ben oturup evlenmeyi bekleyen kızları yeniden doğuşu bekleyenler olarak tanımlıyorum. Dünyaya geldiğimizde Başkasının kurduğu hayata dahil oluyoruz fakat bunu biz seçmiyoruz. Diğer taraftan evleneceğimiz kişiyi bilinçli bir şekilde bekliyoruz. Boyun eğişimizin getirdiği kısıtlı seçeneklerimiz olur seçersin artık ne çıkarsa şansına! Duruma göre Ya kaderimin sınavı dersin Ya da dualarımın hayırlı vesilesi…
Aslında başkasının düzenine alışmayı mecburiyet olarak adlandırmak kendimizi kandırmanın ötesine geçmez. Unutmayın bu dünyaya belki bir defa gelmiyoruz lakin hatrımızda kalacak bir tane hayatımız var, kendi değerlerimizin farkına varıp bilinçli bir şekilde ilerlemek en makulü🌸
Sadri Alışık denilen hergele, her
filminde ağlardı. O ağladıkça ben de ağlardım. Nedenimi bilmez ağlardım. Ağladıkça Sadri’ye kıl
kapar gıcık olurdum. Üçüncü şahıs olarak kalışına, hep gidici kadınları sevişine, bu gidiciliklerin bir
mecburiyet gibi duruşuna, Sadri’nin bu mecburiyetlere, giden kişinin özgürlüğü olarak bakıp, ona
ihanet etmemek için kendine ihanet edişine...
"Ben seni insan olarak, özgür bir insan olarak görmek istiyorum, bir insana yaraşır biçimde özgür olmanı istiyorum, ..."
Yeryüzünde insanoğlu için kendi yasasının dışında bir yasa olmadığını ve hiçbir şeyin birine bağlı olmak kadar hayata bağlamadığını hissetti.
Sayfa 50
O ölmüş de tekrar yaşama geri dönmüş gibi hissediyordu.
Sayfa 50
Tüm felaket ve sefalet ete kemiğe bürünmüştü.
Sayfa 48
Tüm yaşamı damarlarından akıp gitmiş gibi hissediyordu.
Sayfa 44
Herkes onu terk etmişti, yalnızlık tüm şiddetiyle üzerine çökmüş, son gücünü de elinden almıştı.
Sayfa 40
İçindeki her şey kaybolmak, yok olmak, unutulmak istiyordu.
Sayfa 37
Hüzün, çırpınan huzursuzluğuna üstün geliyor, büyük duygulara veda edişi ufacık bir şefkate duyulan çocuksu özlem içinde kayboluyordu.
Sayfa 37
Hayatının insanüstü güçler tarafından iki tarafa çekiştirildiğini hissediyor ve tek bir şey arzu ediyordu: Tam ortadan bölünmek.
Sayfa 35