Akış
Ara
Mesajlar
Bildirimler
Kaydedilenler
Ne Okusam?
Profil
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.17
medicos
@medicos
İstanbul Tıp Fakültesi
22.
35 okur puanı
Temmuz 2019 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Bir kitap okudu
79 syf.
·
Puan vermedi
Okur Takip Önerileri
medicos tekrar paylaştı.
Bir çocuğu kaybetmek ,geleceği kaybetmektir : kaybedilen , kişinin yaşam projesinin ta kendisidir - ne için yaşadığı,gelecekte kendini nasıl tasarladığı,ölümü aşmayı nasıl umut edebileceğidir ( insanın çocuğu aslında onun ölümsüzlük projesidir ) bu durumda ,mesleki dilde, anne babanın kaybı "obje kaybı" ("obje" insanın iç dünyasının oluşumunda etkili bir rol oynamış kişidir) iken çocuğun kaybı "proje kaybıdır" (yaşamın yalnızca nedenini değil nasılını da ortaya koyan belli başlı,düzenleyici yaşam prensibinin kaybı) bu durumda çocuk kaybının katlanılması en güç kayıp olmasına,bazılarının hiçbir zaman kendilerine gelememesine şaşmamak gerekir.
Sayfa 158Kitabı okudu
"Ben, bu dalın ve bu goncanın düşüşüne bakarken, saniyenin binde birinde Güzelliğin özünü sezdim. Evet, ben, on iki buçuk yaşında bir yumurcak, böylesine görülmedik bir şansım oldu, çünkü bu sabah, koşullar bir araya gelmişti: Zihin boş, ev sakin, güzel güller ve bir goncanın düşüşü. Bu yüzden Ronsard'ı düşündüm. Başlangıçta pek anlamasam da: Çünkü bu bir zaman ve gül sorunu. Çünkü güzel olan şey, geçerken yakalanandır. Güzellikle ölümün aynı anda görüldüğü, şeylerin o gelip geçen dış görü nümleri.
Ay, ay, ay, dedim kendi kendime. Bunun anlamı, hayatın hep o güzellik ile ölüm arasındaki, hareket ile yokoluşu arasında dengede sürdürmek gerektiği mi?
Canlı olmak belki de budur: Ölen anların ardından koşmak."
"Görme sorusunu kendine sorabilmek için gün ortasında karanlıkta görebilir olmayı en az bir kez denemiş olmak yeter. Niçin görüyoruz? Kakuro'nun çağırdığı taksiye binerken ve bende kendi görebilecekleri şeyi (Mösyö Ozu'nun kolunda, hiyerarşi dünyasında biri) görmüş olan Jacinthe Rosen ile Anne-Hélène Meurisse'i düşünürken, bakışın, devingen suyu yakalamak isteyen bir ele benzediği gerçeği görülmemiş bir güçle yüzüme çarpıyor. Evet, göz algılar ama dikkatle bakmaz, inanır ama sorgulamaz, alımlar ama aramaz arzusuz, açlık yok mücadele yok."
"Bunu düşünürken, bu akşam, kalbim ve midem paramparça, sonunda kendi kendime hayatın belki de bu olduğunu söylüyorum. Fazlasıyla umutsuzluk. Ama aynı zamanda, güzel bir-iki an. Zamanın aynı olmadığı. Sanki müzik notaları zaman içinde bir tür parantez açıyor. Bir erteleme. Buradaki başka yer. Asla'daki her zaman.
Evet, bu işte! Asla'daki her zaman."
medicos tekrar paylaştı.
Kadına özgürlüğünü veriyorlar, erkeklerle eşit haklar tanıyorlar, ama ona bir zevk aracı olarak bakmaya devam ediyorlar; onu çocukken de, toplum içine karıştığında da aynı şekilde zevk aracı olarak yetiştiriyorlar.
Sayfa 49 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
