Medya
Okumanın yerini seyretmenin, kitapların yerini ekranların alması gibi; ölümsüzlüğün yerini de kötü ün almıştır.
"Görünürde olmak" birey olmanın yoludur; belki de biri olmanın tek yolu. "Herkes" der Debray, gizliden gizliye var olmadığından korkar; çünkü başkaları onun var olma hakkının farkına varmadığı sürece aslında o yoktur. İnsan başkaların ondan söz ettiği -onu yücelttiği, eleştirdiği, alaya aldığı, ona iftira ettiği, onun sözlerini yinelediği- sürece vardır. Başkalarını konuşturan ise medyadır.
Medya modayı, son moda konuları, son moda senaryoları, yaratır ve oyuncuları bu senaryodaki satırlara uydurur. Oyuncu seçiminde önemli olan "doğruluk değeri" değil, "gösteri değeridir".
Entelektüel artık fikirlerinin adil olup olmaması ile değil, müdahalelerinin yankısıyla yargılanıyor.
Seattle ve Washington protestoları üzerine haber yayımlayan ve Vietnam savaşı dönemindeki(1965-1975) protestolara karşı sergilediği yanlı tutuma geri dönen medyanın dikkat çekici bir başka özelliği de göstericilerin başvurduğu şiddeti abartarak polis provoksyonunu ve şiddetini olduğundan az göstermek; diğer yandan,barışçıl ya da başka türlü tüm protesto eylemlerini sınırlandırmak üzere tasarlanmış olan yasadışı polis taktiklerini hoş karşılamak olmuştur. Birkaç kişinin camları kırmaya başlamasından çok önce Seattle polisi, şiddete başvurmadan gösteri yapan bir çok protestocuya karşı güç ve kimyasal maddeler kullandığı halde, medya kronolojiyi tersine çevirdi ; polis şiddetinin protestocuların şiddetine bir cevap olduğunu belirtti. Aslında etrafı kırıp dökenler, polis tarafından büyük ölçüde görmezden gelinmiş ama barışçıl göstericiler, dayağın, göz yaşartıcı bombanın biber gazı iskencesinin ve tutuklamaların hedefi olmuştu. New York Times'ta yayımlanan bir makale, Seattle protestocularının delegeler ve polis yetkililerinin üzerine dışkı, taş ve molotof kokteyli attıklarını yazacak kadar ileri gitti. Times daha sonra bir düzeltme yayımlayarak bu iddiaların yanlış olduğunu duyurdu.
Sayfa 54 - AramKitabı okudu
