Ev sessiz olmamalıdır. Renkli ve albenili bir dünyada yaşadığımız yanılsamasına muhtacız. Televizyon evlerimizin sessizliğini, renksizliğini, ölgünlüğünü giderir. Bizi sözü olmayan, renksiz, ölü insanlar olduğumuz gerçeğinden kurtarır.
Ekranlarımızı zamanında karartmayı bilmeliyiz; ruhlarımız kararmadan önce, televizyonun simülasyon dünyası bizi de bir kurban-kahraman kılmadan önce.
Ekranın kararması, ruhların kararmasından iyidir.