- BEDR ŞUURU..
Mehmed Akif Ersoy, Çanakkale’de savaşanlar için, “Bedr’in arslanları ancak bu kadar şanlı idi” der. Samimiyetinden asla şübhe edilemez bir coşku içinde söylenirken, hakikati incitişi de bariz bir mısra. Üstadım, şer’i öfkesi-anlayışı emsalsiz, bize işin doğrusunu söyler: “Dünyadaki hiçbir savaşta hiç kimse, Bedr’in çarığına bile eş değildir!”... Ölçü, Gaye İnsan-Ufuk Peygamber ve son ve kâmil din İslâm’ın, var oluşuna nisbetledir. Esası böylece belirttikten sonra, 1999’un bana bir harika, eşi ve benzeri görülmemiş bir harika tecelli diye görünüşü, Bedr Muharebesi’ni hatırlatması, sanırım anlaşılır bir davadır. O güne gelinceye kadar, “İstikbâl İslâmındır” vezninde, dış şartlar ne olursa olsun, “Allah isterse dünyayı bir sineğin kanadında taşıtır!” imânımı söylemişimdir.
Temmuz 2012, “HİPNOZ DAVASI”, İSLÂM’A MUHATAB ANLAYIŞ, İbda Yay.
- SESİ İNDİRME İLE BAŞLAYAN TÜRLÜ TÜRLÜ İŞKENCE
2005’te, birbuçuk sene sonra bende geberme tezahürleri başlayınca, dış yüzden hiçbir şey yapılmadığının komşu şâhidleri de hazır olmak üzere üçlü teklilere henüz konulmadığım bir zamandı:
Temmuz 2012, “BENİ YAVAŞÇA ÖLDÜRÜYORLAR!”, RADYO İLE YAKMA, İbda Yay.
Büyük şâirimiz, edebiyatımızın medar-ı iftiharı merhum Mehmed Âkif, bir üdebâ meclisinde, "Viktor Hügo'lar, Şekspirler, Dekartlar; edebiyatta ve felsefede, Bedîüzzaman'ın bir talebesi olabilirler." demiştir.
Sözler
