Ay ışığı yüzüne vurmuş, yüzünü yalıyor mehtap. Kevok, aşk gibi aydınlık, ölüm gibi karanlık, esmer kız!
Baz, aniden, Kevok'a henüz, "seni seviyorum" demediğini hatırlıyor. Ölüm yolculuğuna birlikte çıkmalarına, Kevok için ölümü göze almasına rağmen, ona henüz aşkını anlatamadığı geliyor aklına . Şimdi zamanı mı? " Kevok..." Gerisini getiremiyor, başkaca bir söz çıkmıyor ağzından. Kevok... Kevok'um..."
Sayfa 24Kitabı okudu
Kevok, kan gölünde açmış bir kırmızı gül. Baz'a aşk veren pınar, yüreğine köz düşüren, umut aşılayan, Baz'ın her şeyi, baş belası ve şimdi de onu ölüme götüren.