Ama kötü insanlar da vardır ve çoğu zaman hep kötük düşünürler. Onların fıtratları değişmez. Onların kalpleri, ruhları daimî bir azap içindedir. Kıskançlık ve haset onların gönüllerini mengeneye alıp öyle sıkar ki artık takatsiz kalır, cansız düşerler. Ama bunun acısını yine bu güzel insanlardan çıkarmanın entrikalarını araştırırlar. Bozgunculuk yapmak ve kırıp dökmek onların şiarıdır... Yıkıcı olmak, haklı olanın hakkını vermemek onların fitratlarının kural ve kanunudur.
Irmaklar akar ruhundan dış dünyaya. Sevgi pınarları, göletleri oluşturur âdeta başkalarının kalbinde. Ama art düşünceli olanların kalbine bir türlü girememektedir. Ne yapsın kaderi değiştirmek elden gelmez ki....
Sevgi onun gıdası, sabır onun sığınağı, aşk ve sevda onun burağı gibidir. Her zaman sevgi sofrasında oturur o. Bu yüzden ruhu o kadar güçlü, o kadar berrak ve temizdir ki...