“(…) İnsan kolaycı bir varlıktı, kendisinin mimarı olmayı öğrenmeye çalışmak yerine, sorunlarına başkasının hayatında cevap arıyordu. İnsanın kendi hayatında yaşaması ne zordu.”
“Öyle ki kibrini bile tutumlu harcardı”
“Nil’in kaynağı yokmuş… Düşünebiliyor musunuz, dünyanın en uzun,en görkemli ırmağının kaynağı meçhul… Galiba aşkınki de öyle.
“Yoksulluğa karşı takınılan vurdumduymaz kayıtsızlık, insanlığa yöneltilmiş bir soykırımdan farksızdır...”
Sayfa 300Kitabı okudu
"Mutluluk diye bir şey yok mu sizce?"
"Yok." dedim, öç alır gibi. "Vardır diyenler, mutluluk sandıkları şeyin, razı oldukları bir mutsuzluk olduğunun farkına varamayanlardır."
Cesaret, seçenekler tükendiğinde ortaya çıkıyordu.
Sayfa 337Kitabı okudu
Sessizliğin ne denli keskin, kulak parçalayan bir sesi olduğunu öğreniyordum.
Sayfa 112Kitabı okudu
Şimdi aklım yok, belleğim de tertemiz... Acılar, anılar birer su lekesi gibi kurudu ve yok olup gitti.
Sayfa 89Kitabı okudu
Audi alteram partem.
*Diğer tarafı da dinle.
Sayfa 49Kitabı okudu
Çocukluk anıları insanı yaşlılığa karşı koruyan bir merhemdir.
Sayfa 38Kitabı okudu