Gazze'yi sizlere anlatmak istiyorum, 365 km kare bir alanda 2 Milyondan fazla insan yaşıyor ve alan/nüfus olarak dünyanın en kalabalık yeridir, 2006'da Filistinde yapılan seçimlerde Hamas kazanınca israil bunu bahane ederek Gazzeyi ablukaya aldı.
Havalimanı ve denizdeki tek limanı bombalayarak kullanılamaz hale getirdi, tek çıkış ve
NEYİ NASIL OKUYACAĞIMIZI BİLMEDEN ÖNÜMÜZE ÇIKAN HER KİTABA SARILMAK BİZİ TALİHSİZ KAZAZEDELER GİBİ KIYIDAN UZAKLAŞTIRACAK
Diyanet Dergisi: Her zaman tartışılan bir konudur. Çok fazla kitabı seri şekilde okumak mı daha iyidir, yoksa az kitabı dikkatle, döne döne okumak mı? Kendi okumalarınızdan hareketle siz bu soruya nasıl cevap verirsiniz?
A.
Kimse Bilmez
hayyam'ın o en güzel dizelerini birleştirmiş mehmet güreli, arkaya da insanın anlam veremediği ölçüde içine dokunan bir müzik yerleştirmiş. o buğulu sesiyle de okumuş dizeleri;
“bulut geçti,
gözyaşları kaldı çimende
gül rengi şarap içilmez mi böyle günde?
seher yeli eser yırtar
eteğini gülün
güle baktıkça
çırpınır yüreği bülbülün.
bu yıldızlı gökler,
ne zaman başladı dönmeye?
kimse bilmez,
kimse bilmez. "
Bizler, edvar-ı fâziletleri cidden parlak,
Bir büyük milletin evladıyız, oğlum, ancak;
O fazilet son üç asrın yürüyen ilmiyle,
Birleşip gitmedi; battıkça da ümmet cehle,
Dünyevi kudreti günden güne mefluç olarak,
Bir düşüş düştü ki: Davransa da, sarsak sarsak.
Garbın emriyle yatıp kalkmaya artık mahkûm
Çünkü hâkim yaşatan şevket-i fenden mahrum
Mehmet Akif Ersoy, Asım
Ondört asır evvel, yine böyle bir geceydi,* Kumdan, ayın ondördü, bir öksüz çıkıverdi! Lâkin, o ne hüsrandı ki: hissetmedi gözler, Kaç bin senedir, halbuki bekleşmedelerdi! Nerden görecekler? Göremezlerdi tabi'î: Bir kerre, zuhûr ettiği çöl en sapa yerdi; Bir kerre de, mâ'mûre-i dünyâ, o zamanlar, Buhranlar içindeydi, bu günden de beterdi. Sırtlanları geçmişti beşer yırtıcılıkta; Dişsiz mi bir insan, onu kardeşleri yerdi! Fevzâ bütün âfâkını sarmıştı zemînin. Salgındı, bugün Şark'ı yıkan, tefrika derdi.  Derken, büyümüş kırkına gelmişti ki öksüz, Başlarda gezen kanlı ayaklar suya erdi! Bir nefhada insanlığı kurtardı o ma'sûm, Bir hamlede Kayserleri, Kisrâları serdi! Aczin ki ezilmekti bütün hakkı, dirildi; Zulmün ki, zevâl aklına gelmezdi, geberdi! Âlemlere rahmetti, evet, Şer-i mübîni, Şehbâlini adl isteyenin yurduna gerdi. Dünya neye sâhipse, onun vergisidir hep; Medyûn ona cem'iyyeti, medyûn ona ferdi. Medyûndur o mâ'sûma bütün bir beşeriyet.. Yâ Rab, bizi Mahşer'de bu ikrâr ile haşret...
Mehmet Âkif Ersoy
(1873 - 1936)