"Sende bir şey var, öyle bir şey ki, hiçbirinde rast gelmiyorum."
Bugün dalında güzel bir gül gibi parlayan yarın yerde çamurlar içinde değil midir?
Sayfa 61Kitabı okuyor
Hiç kimse yoktu ki "Memleket batıyor, ne olacağız?" desin ve "Acaba bir şey yapamaz mıyız, kurtulmak çaresi yok mu?" diye düşünsün. Herkes ayrı ayrı bu çöküş ve dağılmada kendini zarardan korumaya çalışıyor, kendi zevkini, kendi keyfini temine önem veriyordu.
Sayfa 54Kitabı okuyor
Ah çelişki, çelişki... İnsan değilim, denklemim...
Sayfa 47 - NecipKitabı okuyor
"Ah insanlar, şu insan kalbi...Yüz bin manalı bir muamma..İçinden çıkmak mümkün değil..."
Yavrucuğum, bir kadının aşığı olmak, saadet alfabesinde son harfe gelmek demektir.
Sayfa 24Kitabı okudu
Hayatta aşka galip gelecek hiçbir şey bulmuyordu. İnsanlığın hissiyat ve meyillerinin en yücesi, en seçkini oydu ve bütün öbürleri onun karşısında sadece susmak ve eğilmek zorundaydı.
Sayfa 250Kitabı okudu
Eylül… Birkaç gün hava ne kadar güzel olsa, bu kadarcık fani güzelliğe bile minnettar olmak gereken bir ay
Sayfa 156Kitabı okudu
Ona şiir ve sevda, daima, daima bir tutku lazımdı; hiçbir kadını sevmediği zaman sevmeyi sever, bunun için daima kadınlığa tutkun bulunurdu.
Sayfa 92Kitabı okudu
İnsanın hayatını temizliği, saflığı, masumiyeti için feda edebileceği bir kadın bulmanın ne kadar güç olduğunu düşündükçe kalbi ağlayacak kadar derin bir acıyla sızlıyordu.
Sayfa 83Kitabı okudu
"Herkes, samimiyetini başka bir zamana saklıyormuş gibi.."
"Siz geldiniz ya, beklemek değil can vermek bile bir saadettir..."
Sayfa 153 - Can Yayınları - Miras Dizisi (2.Baskı)Kitabı okuyor
"Şimdi şunlara bak Allah aşkına Samim. En göze çarpan halleri nedir? Sahtelikleri değil mi? Hepsi de kurulmuş bir makine gibi durmuyorlar mı? Gayet tabii görünmek için son derece itinalarına rağmen sahtekârlıkları üstlerinden akıyor. Bu hal bizde yalnız burada değil hayatımızın her tecellisinde aynıdır."
Sayfa 132 - Can Yayınları - Miras Dizisi (2.Baskı)Kitabı okuyor
Ah insanlar, şu insan kalbi... Yüz bin manalı bir muamma... İçinden çıkmak mümkün değil...
Sayfa 43 - NecipKitabı okuyor