Martı sesleri geceye gün bağırıyordu. Kainatın karanlığını düşündü. Sabaha kadar dolaştığı her sokak karanlıktı ve hiçbir sokağa özel bir muamelesi yoktu bu aysız gecenin. Gecenin aklı da yoktu üstelik. Gün doğunca da bir şey değişmiyordu. Güneşin de kimseye has bir ateşi yoktu.
- Güneş kadar adil olmalıyım. Gece gibi tarafsız davranmalıyım herkese ve her şeye.