O kadar iyiydi ki nasıl anlatsam bilemiyorum. Hayatın bu kadar içinden, bu kadar gerçek hissettiren az sayıda hikâye var bence. Adalet’in hikâyesi de bunlardan biriydi. Bazen tüm seslerden yüksek çıkıp elimizi kolumuzu bağlayan vicdanının sesiyle mücadele eden Adalet, ne yaptığını duyan olsa onu deli sanacağı bir yolculuğa çıkar. Çok küçük bir şey gibi gözükse de Adalet’e yıllarca nefes aldırmayan vicdanının sesini kesmek için çıkar bu yolculuğa. Tabii yolun sonunda neler yaşayacağını kestiremese de her şeyi göze almıştır. Aşkın naifliğini, aşık olunca en saçma şeylerin bile göze mantıklı geldiğini gösteren, mizahi diliyle bir yandan rahat hissettiren, anlattıklarıyla yer yer rahatsız edebilen bir kitaptı. Kesinlikle yazarın diğer kitaplarına da bakacağım. Siz de mutlaka okuyun.
