Öyle anılara ev sahipliği yapıyorsun ki, hafızan bile işlevini bırakıp seni terk ediyor...
Bilyelerimi ve topaçlarımı, güzel bir kumrunun kanadında saklamıştım
hatırlıyorum da yediğim taze simitlerin çocuksu tatlarını sol cebimde unutmuştum
düşerken sakladığım yaraları sağ cebime saralı çok olmuştu
platonik aşklarımı koymuştum utanmadan arka ceplerime, ama öyle değilmiş
sığmazmış çocukluk ceplere..."
O çocuksu günler eskide kaldı,
o çiçek kokuları, o hayaller, o saflık.
Geride kaldı.
Okur Takip Önerileri
Bazı insanlar ürkektir, tedirgindir. Doğumdan bu yana güzel şeyleri sürekli kaçıran bu tipler, kalplerinde hep bir panikle dolaşırlar. Küçükken bile salıncağa doyasıya binemeyip, bindiklerinde bile "Acaba zincirler çıkar da uçar mıyım yoksa düşer miyim?" deyip diğer çocuklar sadece zevkini yaşarken, kendi kendilerini strese sokan bu tipler ilginçti. Hep bir ürküntü, uçurum korkusu, yaşam korkusu... Hep bir düşerimler... Düştüler de...
Sürekli geçmişe bakan bir kuş var içimizde mazimize yuva yapmış uçamıyor, kaçamıyor kanatları yok...