''Evlenmiyorum. Son tahlilde sınırlanmışlığı, şeylerin 'uygarlaşmış' bütün düzenine bağlanmaktan nefret ediyorum ve beni izleyebilecek kadar yeterli bir zekaya sahip bir kadın zor bulunur"
Sayfa 187
...insan kalbini hayata kaptırmamalı. Eğer insan bundan başka bir şey istemiyorsa bunu çekilebilir hale getirebilir! Benim fikrim. bilgi isteği yaşama isteğinin son bölgesidir, istemek ve istemeyi bırakmak arasındaki bölge olarak: Hayattan memnun olmadığımız ve geçmişe küçümseyerek baktığımız sürece biraz acı çekilen bir dönem; ruh saf bir niyet haline yaklaştığı sürece biraz Nirvana.
Sayfa 184 - *
“İnsanın ruhunda koca bir ateş yanıyor olabilir, ama hiçbir zaman kendi kendisini ısıtamaz onunla; gelip geçenlerse yalnızca bacadan çıkan cılız dumanı görürler ve yollarına devam ederler.”
Sayfa 44Kitabı okuyor
İnsan kalbine giden tüm ciddiyet tüm tutku ve her şey Don Kişotça; bunu bazı durumlarda bilmek iyi; diğer durumlarda ise genellikle bilmemek daha iyi.
Sayfa 182
Günü geçirmek çok büyük bir acı. Geriye, akşamına, yaşamdan zevk alacak bir şey kalmıyor ve yaşamanın bu kadar zor olmasına şaşınyorum. Tüm bu acıya değer gibi gözükmüyor; insanın kendine veya başkalarına olan faydası, kendisine ve başkalarına verdiği üzüntüyle yok olup gidiyor. Bu, tutkuları tarafından acı çekmemiş bir adamın fikri ve elbette onlardan hiçbir zevk almıyor.
Sayfa 182
"Bizim gibi insanlar -Senin ve benim gibi demek istiyorum- asla sadece fiziki olarak acı çekmezler; hepsi derinden bir ruhsal krizle iç içe geçmiştir. Bu nedenle tıp ve mutfağın beni nasıl yeniden iyileştirebileceğine dair hiçbir fikrim yok."
Sayfa 177