dostoyevski'nin annesinden, dostoyevski'nin babasına..
Kısa bir ayrılık sırasında kocasına şöyle yazıyordu: "Senin bu denli üzüntülü olduğunu düşününce yüreğim sıkışıyor. Yalvarırım sana meleğim, Tanrının, kendine iyi bak, hiç değilse benim aşkım için; inan ki, senden uzak, Tanrılaştırıyorum seni, varlığımdan daha çok seviyorum seni benim biricik dostum."