Hiç yıldız doğmadı ben gökte iken
Ne düşlediğimi unuttum.
Yaşam hep ölümü kovalıyordu
Ölüm de yaşam da görülmez
Temiz şeyler düşündük, tertemiz;
Uzun yollar boyunca, beraber;
Eli elimde, yan yana, sessiz;
Çevremizde karanlık çiçekler.
Yapyalnız, kırda, yeşil gecede;
Yürüyorduk, nişanlılar gibi;
Gökte ay, masaldaki bir meyve;
Bölüştük o sihirli meyveyi.
Ve öldük yosunlar üzerinde,
Uzakta, yalnız o mırıltılı,
O dost ormanın gölgelerinde.
Sonra gökte, nurlarla sarılı,
Buldum seni, yaş dolu gözlerim,
Sevgili sükût yoldaşım benim...
Paul Valery (Fransa )
Çeviri: Orhan Veli Kanık
Sayfa 55Kitabı okudu
Geçmiş zamanı tanımaz ölüler
Ölüm başka bir yoldan gider
İlkyaz
İlkyaz geldi de geçiyor
Kitaplarım darmadağın.
Birçok kez ölür insan
Ve konuşa konuşa.