El-Karîb devamlı bizimle. Her an bize yakın. Ama biz neredeyiz? Aklımız nerede? Kalbimiz hangi yöne meyilli? Gerçekten kalbimiz nerede çarpıyor? İşte o en çok çarptığı şey 'tanrındır'.
Melih OKTAY /İçimizdeki Faiz Lobisi S, 83
Yayan dolaşırım,
Mütenekkiren seyahat ederim.
Oktay Rifat'la Melih Cevdet'tir
En yakın arkadaşlarım.
Bir de sevgilim vardır, pek muteber;
İsmini söyleyemem,
Edebiyat tarihçisi bulsun.
....
Ben Orhan Veli
"Yazık oldu Süleyman Efendiye"
Mısra-i meşhurunun mübdii..
Duydum ki merak ediyormuşsunuz,
Hususi hayatımı,
Anlatayım:
Evvela adamım, yani
Sirk hayvanı falan değilim.
Orhan veli
Ben Orhan Veli, 1914’te doğdum. Bir yaşında kurbağadan korktum. İki yaşında gurbete çıktım, yedisinde mektebe başladım; dokuz yaşında okumaya, on yaşında yazmaya merak saldım.13’te Oktay rıfatı, 16’da melih Cevdet’in tanıdım.17 yaşında bara gittim, 18’de rakıya başladım.19’dan sonra Avarelik devrim başlar.20 yaşından sonra da para kazanmasını ve sefalet çekmesini öğrendim.25’te başımdan bir otomobil kazası geçti. Çok aşık oldum, hiç evlenmedim. Ben Orhan Veli
Sayfa 6Kitabı okudu
Orhan Veli 1914 - 1950
Melih Cevdet Andah ve Oktay Rıfat ...Orhan Veli'nin en yakın iki şair arkadaşı. Ama, birisinin yüreği onun mezarını görmeye bile dayanmaz .
Rumelihisarı'nda Orhan'ın mezarı
Ne gittim ne gördüm gitmek de istemem
Taze ekmek bir parça beyazpeynir
Şimdi olsa şuracıkta rakı içer
Denize mi bakar kim bilir
Yukarıda dizelerin sahibi Orhan Veli'nin 13 yaşındayken tanıdığı Oktay Rıfat'tır. Ölümü üzerine yazdığı bu şiiri şöyle bitirir :
"Gel kardeşim Orhan / Benim ellerimi al / Benim gözlerimi kullan ..."
Sayfa 159
Karacaahmet
Akşamları parka çıkmaktı
En büyük eğlencesi
Şair Orhan Veli'yi
Melih Cevdet'i severdi hayatında
Ağaçlardan kavağı severdi
Yıldızları da severdi
Ve en rahat
Anasının serdiği döşekte uyurdu
Şimdi burada yatıyor
Sayfa 47Kitabı okudu
Dört kişi parkta çektirmişiz; Ben, Oktay, Orhan bir de Şinasi. Anlaşılan sonbahar; Kimimiz paltolu, kimimiz ceketli; Yapraksız arkamızdaki ağaçlar. Henüz babası ölmemiş Oktay'ın, Ben bıyıksızım, Orhan Süleyman Efendi'yi tanımamış. Lakin ben hiç böyle mahzun olmadım. Ölümü hatırlatan ne var bu resimde? Halbuki hayattayız hepimiz.. Melih Cevdet Anday
Ben Orhan Veli
Ben Orhan Veli,
«Yazık oldu Süleyman Efendiye»
Mısra-ı meşhurunun mübdii..
Duydum ki merak ediyormuşsunuz,
Hususi hayatımı,
Anlatayım:
Evvelâ adamım, yani
Sirk hayvanı filân değilim.
Sayfa 88Kitabı okudu
Sere Serpe ya da Bella
Muvaffak Sami Onat’ın Gel gör ki adlı şiir kitabını aldım bir
sahaftan. Kitabın imzalı olmaktan öte bir özelliği daha vardı;
her şiirin bulunduğu sayfaya aynı şiirin daktiloda yazılmış ve
düzeltilmiş hali topluiğneyle iliştirilmişti ve paslanmış iğneler bu
işin yıllarca önce yapıldığının kanıtıydı. Daktiloyla yazılmış sayfaların
arkası boştu, biri hariç; arkasında Orhan Veli’nin Sere Serpe
şiiri vardı, hem de kendi elyazısıyla...
Muvaffak Sami Onat, Orhan Veli’nin arkadaşıdır. Ölümünden
sonra Varhk'ta şairin biyografisini yazan da ondan başkası değildir.
Söz konusu yazıda, Orhan Veli’nin askerlik yaparken kendisine
gönderdiği bir mektuptan alıntılar da yapar Muvaffak Sami.
Bunların en ünlüsü, hemen hemen bütün Orhan Veli biyografilerinde
yer alan şu paragraftır:
“1914'te doğdum. 1 yaşında kurbağadan
korktum. 9 yaşında okumaya, 10 yaşında
yazmaya merak saldım. 13’te Oktay
Rifat'ı, 16’da Melih Cevdet'i tanıdım. 17 yaşında
bara gittim. 18'de rakıya başladım.
19’dan sonra âvarelik devrim başlar. 20 yaşından
sonra da para kazanmasını ve sefalet
çekmesini öğrendim. 25’te başımdan bir
otomobil kazası geçti. Çok âşık oldum. Hiç
evlenmedim, şimdi askerim.
