En çok buna tutulmuştum sende, benim gibi hayatındaki her santimi hesaplayan ve o hesapları şu kadarcık olsun şaşmayan, her şeyi herkesten önce düşünen, kendini dünyanın en akıllısı sanan bir kadının da aklına gelmeyecek şeyler olduğunu göstermiştin bana. Senin olduğun yerde en güçlü, en akıllı ben değildim. Her şeyi tek başına halletmeye dünden razı biri olarak, “Ben hallederim, merak etme” cümlesini duymanın insana nasıl büyük bir ferahlık verdiğini ilk kez sayende öğrenmiştim.
storytel, e-kitapKitabı okuyor
Ailemizi aynı çatı altında kenetleyen şey eşyaydı sanki; tek sandalyesini kullanmadığımız dört kişilik yemek masamızdı, odalarımızı birbirine bağlayan koridorlardı, yüzümüzü birbirimizin ıslaklığına ku ruladığımız havluydu, paltolarımızı birbirine sarılma mesafesinde muhafaza eden portmanto, çamaşırları mızı birbirinin kirli sularında döndürüp duran çama şır makinesi...
Üzgün müydüm? Bunu uzun zamandır ilk kez düşünüyordum. Özlemiş miydim onu? Onu ara sıra herkesten gizli özlediğimi biliyordum. Ama özlediğim o muydu, onun yanındaki kendim miydi, yoksa o eski güzel günler miydi, karar vermesi zordu.
Sayfa 79Kitabı okudu
Bir paket çekirdekle kendini sağaltan, varoluş sıkıntılarını geçici olarak da olsa dindiren bir kadındı annem. Beni elime para tutuşturup bakkala çekirdek almaya mı gönderdi, bardağı dolmuş demekti, son damla taşmadan önlemini alırdı.
Zaman izleri siliyor. Uykuyla uyanıklık arasında gördüğün rüyalara benziyor geçmişte yaşadıkların bir süre sonra. Öfke diniyor. Bir vakit kalbini ateşiyle kavuran her şey, cılız bir mum alevine dönüşüyor. Ha söndü, ha sönecek.
Sen o yana bakmazken savaşlar kopar, insanlar ölür, birileri çok ağlardı.
Aynı şehirde yaşasak bile başka bir dünyadaydık artık.
Sayfa 78Kitabı okudu
"Aşk sizce ne demek? Nasıl tanımlarsınız bu benzersiz duyguyu?"
Sayfa 71Kitabı okudu
Tamam, aynı dünyaların insanları değillerdi, tamam, kilometreler vardı aralarında, ama seviyordu onu.
Sayfa 68Kitabı okudu