Memeli Hayvanlar
"Şuna inandım ki, dünyanın en güç işi, laf anlamayana laf anlatmaya çalışmakmış."
Sayfa 94 - Yky Yayınları
Bugün Afrika bizim için büyük memelilerin biricik anayurdudur. Günümüzün Avrasyasında da (Afrika'nın Serengeti düzlüklerindeki kadar bol olmasa bile) Asya gergedanları, filleri ve kaplanları, Avrupa'nın yassı boynuzlu geyikleri, ayıları (klasik çağlara kadar) aslanları gibi pek çok büyük boy memeli hayvan var. Bugün Avustralya/Yeni Gine'de aynı derecede büyük boy memeli hayvan yok, aslında 50 kilogramlık kangurulardan başka iri hayvan yok. Ama eskiden Avustralya/Yeni Gine’de dev kangurular, Diprotodon denen ve büyüklüğü bir inek büyüklüğünü bulan, gergedan benzeri keseli hayvanlar ve keseli “leopar” da içinde olmak üzere çeşitli büyük boy memeliler vardı. Eskiden ayrıca 200 kilogram ağırlığında devekuşu benzeri uçamayan kuşlar, bunlardan başka bir tonluk kertenkele, dev piton, karada yaşayan timsah gibi şaşırtıcı derecede büyük sürüngenler vardı.
Avustralya/Yeni Gine'nin bütün bu devleri (diğer bir deyişle mega-faunası) insanlar buralara geldikten sonra yok oldu. Bunların tam olarak ne zaman yok oldukları konusu hâlâ tartışmalıdır ama Avustralya'da on binlerce yıllık geçmişleri olan, müthiş birer hayvan kemiği deposu halindeki kazı yerlerinde çok dikkatli kazılar yapıldı ve buralarda bugün türleri tükenmiş olan o devlerin son 35.000 yıllık bir dönem içinde hiçbir izine rastlanmadı. Dolayısıyla, Avustralya'nın mega-faunası belki de insanlar geldikten sonra yok oldu.
Tıpkı Avustralya/Yeni Gine gibi Amerika kıtaları da başlangıçta büyük boy memeli hayvanlarla doluydu. Yaklaşık 15.000 yıl önce Amerika'nın batısının görünüşü Afrika'nın bugünkü Serenge-ti düzlüklerininkine çok benziyordu; fil ve at sürülerini aslanlar ve çitalar kovalıyor, deve ve yerde yaşayan dev tembelhayvan gibi tuhaf türlerin üyeleri de bu sürülere katılıyordu. Tıpkı Avustralya/Yeni Gine'deki gibi Amerika'da da büyük boy memeli hayvanlar yok oldular. Ne var ki Avustralya’da bu iş belki de 30.000 yıl önce olurken Amerika'da 17.000 yıl öncesiyle 12.000 yıl öncesi arasında oldu. Amerika'da soyu tükenmiş ama bol miktarda kemikleri bulunmuş ve kemiklerinin hangi tarihe ait oldukları özellikle kesin biçimde saptanmış memeli türlerinin MÖ 11.000 yılları dolaylarında soylarının tükendiğini söyleyebiliriz. Soylarının tükeniş tarihi belki de en kesin biçimde saptanmış iki tür vardır, biri Shasta yer tembelhayvanı öteki Grand Canyon bölgesindeki Harrington dağkeçisi; bu iki hayvan türü nüfusu da MÖ 11.000'de bir iki yüzyıl içinde yok oldu. Rastlantıya da değil, bu tarih kuramsal hata payını göz ardı etmemek koşuluyla Clovis avcılarının Grand Canyon'a geldikleri tarihle çakışıyor.
D: Bilimsel gerçek şu ki, yemek yerken doymaya yaklaşınca çocuğun sinir sistemi ona içten içe, "Sen doydun" mesajını veriyor. Bu mesaj aslında her memeli hayvanda var. Kedi, köpek, maymun, fare, bütün hayvanlar ne zaman aç, ne zaman tok olduklarını hissederler. Bir çocuk da ne zaman çişi, ne zaman uykusu geldiğini ve doğal olarak ne zaman doyduğunu bilir. Şimdi, "Doydum" diyen bir çocuğa, "Hayır doymadın" denildiği zaman, çok önemli ve çok zararlı bir mesaj verilmiş oluyor. İlk mesaj: "Sen kendi başına karar veremezsin, için ne derse desin, biz doğrusunu biliriz ve sen bizim dediğimizi yapmak zorundasın sen bize aitsin.
T: Ama en önemlisi ve bence en zararlısı çocuk, "İçinden gelen mesajlara inanma, onları duymamayı öğren, güçlünün dediğini yap, böyle yaşanır, doğrusu budur." anlam verme sistemini de öğreniyor. Böylece ben, şimdi anlıyorum, çocuk böyle bir ortamda nasıl güçlü bir şekilde çaresiz, aciz olmayı öğreniyor.
Sayfa 189Kitabı okudu
Evrimsel gelişme sürecinde hayvan atalarıyla karşılaştırıldığında daha fazla avantajlar edinen insan, onlarla birlikte hayvansal gelişiminin alt evrelerinde sahip olduklarından çoğunu da kaybetmiştir. Suda yaşam da insana devasa bir avantaj sağlayabilirdi. Bu olanak insana neden geri verilmesin ki? Hayvanların gelişme tarihinden biliyoruz ki, karadaki ve havadaki bütün hayvanlar sudan evrildiler; okyanuslardan çıktılar. Bazı kara hayvanlarının tekrar suya döndüklerini de biliyoruz. Yunus bir balıktı, karaya çıktı, memeli bir hayvan oldu, ama sonra balinalar gibi o da memeli kalmaya devam ederek suya geri döndü.
Sayfa 208 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
Düşünce her zaman aynıdır; insan mükemmel değildir.Evrimsel gelişme sürecinde hayvan atalarıyla karşılaştırıldığında daha fazla avantajlar edinen insan, onlarla birlikte hayvansal gelişiminin alt evrelerinde sahip olduklarından çoğunu da kaybetmiştir.Suda yaşam da insana devasa bir avantaj sağlayabilirdi. Bu olanak insana neden geri verilmesin ki?
Sayfa 208Kitabı okudu