Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.12
Hedefleri doğrultusunda ilerlemek için yola çıkmaya cesaret eden, asla pes etmeyen ve emeklerinin karşılığını alıp başarıyı tadan bir martının öyküsü. Bazen hayallerimiz için en çok sevdiklerimizden ayrı fikirlere, ayrı memleketlere düşebiliriz tıpkı martı Jonathan Livingston gibi.
332 syf.
8/10 puan verdi
Kitabın önce içeriğine ilişkin, sonra da çevirisine ilişkin düşüncelerimi yazacağım.
Kitap, alt başlığında söylediği gibi (Evolution’s Three Geneses), evrimin ortaya koyduğu üç farklı canlılık basamağına değiniyor: Çekirdeksiz tek-hücreliler, organelli & çekirdekli tek-hücreliler, çok-hücreliler. Hollanda asıllı yazar, kitap boyunca
Yaşam Nasıl Başladı - Evrimin Üç Kökeni Evrimin Üç KökeniAlexandre Meinesz · Odtü Yayınları · 201017 okunma
Doğudan uzakta
Kitabın anlatımı harika. Ancak kitabın baş kahramanının duygularına katılmıyorum. Savaş zamanı fareler gibi ülkelerini terkedip orada yaşananları görmeyip yaşayan kişiler kitapta orada kalıp ellerini kirletenlere tepeden bakıyor ve bu tamamen yazarın görüşü diye düşünüyorum. Kitapta bir arkadaşı baş kahramanın düşüncelerini şöyle açıklıyor:
Kalanlar size bir ülke bırakmak için bir gün geri dönün ya da ziyaret edin diye ellerini kirlettiler. Çekip gidenler en kurnaz olanlar. Güzel memleketlere gider yaşarsın ve gezersin. Savaştan sonra da dönersin. Eski Ülken seni bekliyordur. Ne tek el ateş etmene ne de tek damla kan dökmene gerek kalmıştır. Hatta kendinde kirlenmiş elleri sıkmama hakkı bile bulursun
Anlatım çok iyi olmasına rağmen kitaptaki yazarın bakış açısı hoşuma gitmedi.
Sivas’ın Ç. köyünden üç arkadaş, memleketlileri olan bir iş adamının Adana’daki fabrikasında çalışma ümidiyle yola çıkar, kitap bu süreçte yaşadıklarını anlatıyor, okurken hiç bitmesin istedim, Yaşar Kemal’in dili gerçekten şahane. Spoiler olmaması açısından çok bir şey yazamıyorum ama kitabı okurken sık sık “o zaman netflix yokmuş ama Allah allah:)” dedim.
Kitap okumak gitmediğimiz, görmediğimiz şehirleri, memleketlere gitmemiz için muhteşem bir his. Şu hayatta hem okuyan hem de gezen birisi olmayı isterdim ama coğrafya kaderdir. Belki de gitmediğim, görmediğim şehirleri kitaplarda okuduğum için kitaplar benim için daha bir çok değerlidir.
Ağrıdağı Efsanesi; Yaşar Kemal Ağrıdağı'nın anlatımıyla başlamış kitaba. Yine en sevdiğim betimlemelerle başladım yolculuğuma...
Bu hayatta sebepsiz hiçbir şey yoktur. Bir şeyler olacaksa o şeye illa bir sebep gerekiyor. Ve bunu evliliklerde de çok görürüz. Ağrıdağı Efsanesi'nde de Ahmet ile Gülbahar'ın tanışmasına bir at sebep oluyor. Sebepsiz yere ortaya çıkan bir at. Ve Ahmet'in "Bana Hak'tan geldiği, yadigar dediği." Aradan geçen hayli zamandan sonra atın sahibi paşa ortaya çıkar. Atı ister ama Ahmet atı vermez. Ve sonra paşa Ahmet'i, Sofi'yi ve Musa Bey'i zindana attırır. Zindanda tanışır Ahmet ile Gülbahar.
Gülbahar'ın fedakârlık ile mücadele ettiği bir aşk hikayesi. Sevdası uğruna her şeye göze alan birisi. Ve geleneklerini de göze alan iki sevdalı Ahmet ile Gülbahar.
Yaşar Kemal, efsanelere ve halk içinde söylenen kültürlere yürekten bağlı bir yazar. Bu destanı da kısa ve öz. Yürekten yazdığı kalemi ile okunmaya değer bir aşk destanı Ağrıdağı Efsanesi.
BEN RAMO
“Kesif bir heyecanla akşamdan nevalemi hazırlayarak eski kirli sofra bezinin içinde bohçalayıp yatağa uzandım; lakin uyku çoktan gayba karışıp gitmiş, bilinmeyen memleketlere iltica etmişti. Sağa sola devinip durdum saatler boyunca; gözkapaklarım bağımsızlıklarını ta kadim zamanlarda ilan etmişlerdi sanki. O Kutsal Yurt’un yollarına revan olma kararımın zihnimde ve ruhumda estirdiği fırtınalardı uyumama mani olan. Kutsal Yurt… Ne hikmetse, koşuşturmak için hayallerimin uçsuz bucaksız bozkırlarına daldığım zamanlarda, bütün tutukluğum, eblehliğim uçup gidiyor; kırk dokuz yıllık hayatımın aşağı yukarı her yirmi yılında bir yenilenerek üstüme yapışan lakaplarım yoklar diyarına firar ediyor. İlk yirmi yıl ‘aptaldım’, ikinci yirmide ‘gerzek’ oldum; henüz dokuzuncu senesinde bulunduğum üçüncü yirmideki lakabım ise ‘delidir.’ İçimden bir ses, başka bir yirmi yıl daha olmayacağını fısıldıyor; beni Kutsal Yurt’un yollarına düşürecek olan da o lakırdılardır, söyleyeyim. Kutsal Yurt… İyi ama nasıl bir yerdir Kutsal Yurt?"
BEN RAMO/ARİFZADE
