Mehmet ORHAN

Yaşamak ,tabiatın en küçük kımıldanışlarını sezerek,hayatın sarsılmaz bir mantık ile akıp gidişini seyrederek yaşamak; herkesten daha çok,daha kuvvetli yaşadığını, bir âna bir ömür kadar çok hayal doldurduğunu bilerek yaşamak...Ve bilhassa bütün bunları anlatacak bir insanın mevcut olduğunu düşünerek,onu bekleyerek yaşamak...
Reklam
Ona söyleyecek ne kadar çok şeylerim vardı...Bunların, bütün ömrümce konuşsam bitmeyeceğini sanıyordum
Muhakkak ki bütün insanların birer ruhu vardı,ama birçoğu bunun farkında değildi ve gene farkında olmadan geldikleri yere gideceklerdi.Bir ruh ,ancak bir benzerini bulduğu zaman ve bize, bizim aklımıza ,hesaplarımıza danışmaya lüzum bile görmeden, meydana çıkıyordu...

Reader Follow Recommendations

See All
Bir kitabı okurken geçen iki saatin ömrümün birçok senelerinden daha dolu,daha ehemmiyetli olduğunu fark edince insan hayatının ürkütücü hiçliğini düşünür ve yeis içinde kalırdım
Bir müddet sustuk...Kafamın içinde ona söylenecek uçsuz bucaksız şeyler bulunduğunu hissediyordum,senelerce söylense bitmeyecek şeyler ...Fakat hiçbiri şu anda aklıma gelmiyordu.
Reklam
Reklam
121 öğeden 16 ile 30 arasındakiler gösteriliyor.