Kahveci gülümsüyor; hafifçe eğilerek.
-Muhabbet iki başlı olacak arkadaş. Tek taraflı oldu mu sakat. Kara sevdaya girer.
-Çaresi.
Hikmetli bir söz söylüyor Kahveci:
-Ya tahammül, ya sefer!
Postacı ibareyi tekrarlıyor:
"Ya tahammül, ya sefer"
Kendini yokluyor ardından, içini araştırıyor, bende ikisi de yok. Demek ki bende aşk yok. Peki ne var bende? Hiç. Ben bir hiçim.