200. Alıntı ve 200 Sevinç
200. Alıntım çok merak ettiğim ve okumaya yeni başladığım 17 Numara serisinin ilk kitabı olan 17 Numara - Katliam kitabından oldu. Paylaştığım alıntıları 10 saniye bile ayırıp okuyan herkese teşekkürler. Belki bir gün bu hesabı burada olmayacağım ama bunlar yok olmayacak. Herkese iyi ve keyifli okumalar dilerim. Nice 200 alıntılara❤🩹
Sanki...
"Başka gezegenlerde hayat var mı diye merak ederiz,sanki bu gezegende yaşamayı becerebilmişiz gibi !"
Dervişin Teselli Koleksiyonu
Dervişin Teselli Koleksiyonu 2
Dervişin Teselli Koleksiyonu 3
Mecit Ömür Öztürk
açlık (2023)
-Size şef olma azmini veren şey neydi?
-Bir kavanoz havyar. Zenginlerin nasıl yaşadığını gördüm. Merak ettim. Onların kullandığı şeylere nasıl ulaşamıyoruz? Neden onların yediklerini yiyemiyoruz? Özellikle, parlak siyah boncuk dolu bir kavanoz. Pahalı olduğunu biliyordum. Fakirlerin hakkı olmayan şeyler. Annem o küçük havyar kavanozunun parasını verebilmek için aylarca çalıştı. Yakalandıktan sonra havyarı temizlememizi söylediler. En büyük sürpriz de tadının bok gibi olmasıydı. Yediğin şey sosyal statünü gösterir, sevgini değil. Fakirler açlığını dindirmek için yer. Ama insan yemekten fazlasını satın alabildiğinde insanın açlığı dinmez. Onaylanmak için, özel bir şey için, özel deneyimlere açlık çekerler. O boktan havyar sayesinde şef olmak istediğimi anladım. Hepsi benim için açlık çekecekti.
Zarif esaretim, acıtan yanım beni neden üzdük ki bu kadar? Ayrılığa bile kendi acısını unutturacak acılar yaşadım da gıkım çıkmadı. Bedelini ödedim sanıyordum bir şeylerin, meğer daha yeni başlıyormuş.
Kalbime dünya kadar derdi sığdırdım da, dünyaya küçücük kalbi sığdıramadım ya bana da helal olsun. Yaşamak için sebep arayacak kadar çaresiz kaldım.
Sen bilmezsin içime attıklarımın beni uçurumlardan attığını tabi.
Nerden bileceksin ki ben de çok anlatmıyorum zaten.
Öyle zor ki şu his; akmasın diye göz yaşların kapatmazsın ya gözlerini öyle işte... Saklarım seni içimde hiç merak etme.
Ne çok sigara yaktım, adına söndürülen o izmaritleri bilseydin keşke.
Uzaklara dalıyorum üçe iki bir odanın penceresinden. Hayaller kasvetli, sevdalar zahmetli, bedelleri ise beni mahvetti aşkım.
Hiç dolmasın gözlerin. Yağmurlar intihar kokuyor, toprak ise can almaya dünden razı. Sevgiyi savurarak yaşıyorsun hiç bitmeyecekmiş gibi.
Birilerinin gelip dağıttığı içini toplamak yine bana kalmış anlaşılan. Olsun toplarım ben. Hatta öyle güzel toplarım ki bütün yaralarına papatyalar dikerim. Çayı soğutarak şekersiz, daha ağır olsun diye sigarayı filtresiz, ve artık birini kaybetmekten korkmak gereksiz.
Hiç bekleyeni olmayan durak gibi şimdi hasret. Tütün çarşafa değdiğinde canı çıkardı kibritin. Her vedanın kasığında korku, her vicdanın kalbinde tortular birikmiş. Ben sana kendimi anlatmaya yoruldum, müsaitsen sen anlamaya çalışır mısın biraz..? 9 köyden kovulan yalnızlığı bile odama almışım, senin derdini mi çekmem sandın?
Canım çok yanıyor ama çaktırmıyorum aslında sen üzülme diye.
Kendime iyi bak, olur mu..?
Her sevgi büyük müdür,
Her sevgili sever mi bu kadar,
Ne zaman sever insan,
Ne zaman bulur sevdiğini,
Bu soruları merak etmiyorum,
Ben seni buldum, seviyorum.
Çok merak ediyorum kendimi
Başıma bişey mi geldi
Öldüm mü kaldım mı
Hiçbir haber yok kendimden
-Aziz Nesin