SEYAHAT EDINIZ..
Kitabı okuduktan sonra seyahat etmek isteyeceksiniz.. Merak ettiğim ülkeler ve o ülkelerin geçirdiği sıkıntıları,savaşları ve özellikle sanatsal faaliyetlerin anlattığı bilgi veren bir kitap.. Seyahat ederken yanınızda olması gereken rehber kitaplardan..
Kitap Yorumu // İsyan - Cindy Pon
•
•
•
İsyan kitabı belki de şu ana kadar okuduğum en güzel kitaplardan bir tanesi olabilir belki de... O derece diyorum yani ben şahsen kitabı çok beğendim... Sözlerime kitabın konusundan bahsederek devam ediyorum. Kitaptaki dünyamızda insanlar ikiye ayrılmış durumda buradan da kitap biraz toplumsal eşitsizliğe değiniyor gibi geldi bana. Neyse devam edeyim kitaptaki zenginler hava kirliğinden korunabilirken fakirler maalesef ölüyorlar. Ve karakterimiz Zhou ise bu durumu değiştirmek istiyor...
Evet, kitabın konusu oldukça ilgi çekici ve harika bir kurguya sahip.
•
•
Kitabın dil ve anlatımı fazlasıyla akıcıydı bu da benim kitabı 1 gün içerisinde bitirmemi sağladı. Zaten merak ettiğim ve sırada bekleyen bir kitaptı ve beklentimi fazlasıyla karşıladı. @yabanciyayinlari ise bu kitapta yine harika bir iş çıkarmış emeği geçen herkese teşekkür ediyorum. Bu akıcı ve harika kitabı hepinize öneririm. Hatta kitap bilimkurgu severler için biçilmez bir kaftan. Bu arada unutmadan kitabın sayfa, kapak tasarımı çok çok hoşuma gitti...
Gazap ve Alevin Kaderi açıklandığından beri heyecanla beklediğim kitaplardan birisiydi. Çünkü konusu çok ilgimi çekmişti. O yüzden önce konusunundan bahsediyorum.
Ana karakterimiz Romeria New York'ta hırsızlık yapıyor. Normal diyebileceğimiz bir hayatı varken ve birisi için iyilik yapacağını düşünürken kendini başka bir yerde buluyor. Ve
Genç Törless'in Buhranları
Okuduğum ilk buildingsroman olabilir. Bu terimi de ilk kez duydum açıkçası. ''Yayıncının izni olmaksızın alıntı yapılamaz.'' dediği için herhangi bir alıntı yapmadım ama oldukça altını çizdiğim yerler vardı. Kitabı genel olarak beğendim. Törless'in iç bunalımlarının ve zıtlıklarının gayet iyi betimlendiğini düşünüyorum. Törless'in olgunluğu ve kendini kontrol edebilme kabiliyeti inanılmazdı. Sonunu çok merak ettiğim kitaplardan birisi oldu. 1906'da yayımlanmış olan bu kitabın çevirisinin de çok iyi olduğunu söylemeliyim. Kitapla ilgili analiz yazıları ve videoları görmemek, kitabın değerinin görülmediğini düşündürürken biraz hayal kırıklığı oldu benim için.
Okumadan önce epey merak ettiğim, okuduktan sonra da iyi ki okumuşum dediğim kitaplardan oldu Kumral Ada Mavi Tuna. İlk sayfalarda hikayeye direkt giriş yapıyorsunuz, kim kimdir anlayamıyorsunuz ama zaten sonra en baştan 4 güzel çocuğun hikayesi anlatılmaya başlanıyor: Ada, Tuna, Aras ve Meriç. Okurken Kuzguncuk sokaklarında dolaşıyormuş gibi hissettim zaman zaman, artık rastlanmayan mahalle sıcaklığı içimi ısıttı. Kitaptaki her karakter neredeyse diğerinin karakteriyle alakası olmayan farklı bir kişilik, her karakter merak ettiriyor, anlatım akıcı, sürüklüyor. Ada, Aras ve Meriç karakterlerini sevdim diyebilirim ancak romanın esas oğlanı Tuna'ya ne yazık ki ısınamadım. Ada'yı sevdiği halde sırf "acıdığı" için başka bir kadınla evlenmesi (spoiler olmaması adına isim vermiyorum), baba olacağını öğrendiği zaman bile hala Ada'ya olan aşkından bahsetmesi ve çok daha fazlası benim için bir saf aşk değil, maalesef olaya öyle bakamadım. Eşine saygısızlıktan başka bir şey değildi bu, her ne kadar eşi biliyor olsa bile.
Bir solukta okunacak, okurken sindirmeye çalışılacak kitaplardan. Özellikle 18 yaş altı için muazzam kitap okuma alışkanlığı kazandıracak bir kitap. Mutlaka okumalısınız.
Sevdim mi sevemedim mi karar veremediğim, akıcı mı sıkıcı mı anlam veremediğim bir kitabı bitirmiş bulunmaktayım. Kitap aslında sıkıcı geldi bana. Sonunda nereye bağlanacak konu diye merakımdan sonlara doğru biraz daha hızlı ilerledi. Ama sonu da, bağlandığı konu da beni çok tatmin etmedi.
Yatılı okul olan Hailsham'ın öğrencileri gelecekte organ bağışçısı olmaları için klonlanmışlardır. ( Belli bir yaşa gelene kadar bu öğrencilere açıklanmıyor.) Dilerlerse ilk önce organ bağışı yapanların bakıcıları olabiliyorlar ve iyi bir bakıcı kendi bağışçılarını seçebiliyor hatta organ bağışı yapmaları uzun süre ertelenebiliyor. Peki sonunda öleceklerse neden onlara bu kadar eğitim veriyor, sanata aşırı önem vermelerini istiyorlar?
Kathy'nin gözünden ele alınıyor kitap. Yıkıma götüreceğini bile bile kendi kaderini kabullenenlere odaklanıyor deniyor.
Ne çok sevdim ne sevmedim. Arada kaldığım kitaplardan. Kesinlikle okunmayacak kadar kötü de değil. Şans verin.
.
.
Kitap sonunda merak ettiğim ve kendime sorduğum soru ise şu oldu: Eğer geleceğim önceden belirlenmiş ve kötü bir sonla bitecek olsaydı bunu en başından bilmek ister miydim? Yoksa kötü sonla karşılaşana dek öğrenmemeyi mi tercih ederdim?
