Sonra alıştım. Sevdim bu halimi. Hatta eskisine göre daha çok, daha fazla. İlk defa o kişi bir yabancı gibi gelmedi. Artık öğrendim: Hâlâ beni, ben kılan şeyleri yapmaya devam edebilirim. Sevmek, değer vermek, çabalamak ve kıymet verdiğim şeyler uğruna korkusuzca hareket etmek; beni, ben kılan şeyler. Bunlar bazen canımı yakabiliyor. evet. İstediğim karşılığı her zaman alamıyorum belki. Üstelik hayat çoğu zaman adil de değil, biliyorum. Bir şeylerin sonunu görmek de kolay değil kimi zaman. Ama ne olursa olsun, sırf yara ve çizik almaktan kaçınmak için kendimiz olmaktan ve istediğimiz şeyler için çabalamaktan vazgeçecek kadar korkak birisi olmamamız gerektiğini de biliyorum. Bunun akıllılık değil, yalnızca cesaretsizlik olacağını biliyorum. Bu yüzden kendimi seçmenin artık bir şeyleri dışlamak anlamına gelmediğini, aksine kendim haricindeki her şeyi de daha doğru anlamak, onlarla empati kurabilmek, daha güçlü hissedebilmek demek olduğunu biliyorum. Kendime verdiğim sevgi büyüyüp etrafımdaki her şeyi de yavaş yavaş sararken dönüştüğüm bu insanı sessizce izliyorum şimdi: Bir yabancıyı izler gibi değil; gurur duyduğum, her adımını merakla beklediğim, beni heyecanlandıran birini izler gibi.
İçimde bilmediğim yoğun bir özlem var. Bu özlem hiç görmediğim ama uzun zamandır merakla beklediğim birine ait olmalı. Tıpkı baharın gelişini heyecanla bekler gibi bekliyorum.
ÖLECEĞİNİZ GÜNÜ BİLSEYDİNİZ HAYATINIZDA NELER DEĞİŞİRDİ?!
2021 yılında arka kapağındaki konusunu okuyup etkilendiğim ve merakla kütüphaneme eklediğim bir kitaptı 
Veronika Ölmek İstiyor. Sonunda okumak ve öğrenci grubumla bir analiz yapmak nasip oldu fakatt hevesle beklediğim olay örgüsü beni tamamen hayal kırıklığına uğrattı. Kitapta verilmek istenen temel mesaj çok basit aslında; Hepimizin içinde bulunduğu duygu durumunu eleştiriyor “İNSAN ULAŞAMADIKLARININ DELİSİ ULAŞTIKLARININ İSE NANKÖRÜDÜR “ teması altta yatarken başarısız bir intihar girişiminde bulunup aslında ölmek istemediğini fark eden bir kızın hikayesi anlatılıyor.
“Ölüm bilinci bizi daha yoğun yaşamaya yöneltir!” Hipotezini ıspatlamak isteyenn bir doktorun Veronikayı kendini keşfetmesi yönünde kobay fare olarak kullanmasını farklı karakterler kullanarak anlatmış 
Paulo Coelho
Kitap bittiğinde Sonunda bir “Waow” etkisi yaratmasa da insanın kendini keşfetmesi ve yaşadığı hayatta “ÖZBENLİĞİNİ” ön plana çıkarması adına bizlere olumlu katkı sağlayacağını düşünüyorum… Okumak isteyenler şans verebilir
Şafak Türküsü
Beni burada arama anne
Kapıda adımı sorma
Saçlarına yıldız düşmüş
Koparma enne,
Ağlama.
Kaç zamandır yüzüm tıraşlı
Gözlerim Şafak beklerdim
Uzarken ellerim
Dönüşüm
En sonunda kendimi seçmem gerektiğini öğrendim. Üzüldüğümde, kırıldığımda, öfkelendiğimde ve canım yandığında bunu geç olmadan fark etmeyi öğrendim. Ağlayan birisine sarılmak ister gibi kendime sarılmak istemeyi, şefkat göstermeyi öğrendim. Kendimi seçmek etrafıma duvarlar örmek demek değil. Kendimi seçmek bir başkası için çabalamamak demek değil.
Sayfa 24 - Aysu Altaş
Bunca sabrın sonunu merakla beklediğim için yaşasın istiyorum o bitmeyen umutları...