Evet gittim! Gittim evet! Affet beni..
Ama arkamdan deme sakın vefasız
çünkü kaçmak düşmüştü benim payıma
anlımıza böyle yazılmış yazgımız.
Ne yaparsın hayat bu; çok acımasız.
Yakan ve yıkan
"onulmaz acılarla taçlanan!"
ki bu aşktır beni
günahların ve çılgınlıkların ortasına atan.
Gözyaşlarım silebildi ancak
hasret öpücüğünün
Ben ki deli kan
Ey demirden ağır pamuk eteğini ruhlara savuran nazlı gök
Kuduz köpeklerin asırlık azığı kızıl toprak
Gidişlerin, silinmez kara kalemle yazıldığı yollar
Yüreklerin kolları kesik, dili lâl kızıl elması uzaklar
Kıldan ince bağ, merhemsiz yara, tutam tuz dostluk
Ve kalem, kış gelişinin sevinci, buzda kaymak ikilemi.
Ey tek elli alkışların sesi
EN ESKI YAZILARIM 1.
Saçmasında vurulduğun mazi namın olur
Denizinde sarıldığın sinsi ahın olur
Fırtınasında savrulduğun serseri zamanın
Toprağında kuruduğun mezarın olur