Yetişkinlerin yapayalnız ve birbirlerinden çok ayrı olduğu bir toplum yarattık , birlikte çalışmak , duygularını ifade etmek ve neşeli olmak çocukların doğal haliydi . Yetişkinler olarak bizim böylesine açık olma yeteğimizi kaybetmiş olmamız bir yandan beni üzerken bir yandan da umut veriyordu . Mademki bir zamanlar hepimiz farklı düzeylerde de olsa bu çocuklar gibiydik ; o zaman belki de yeniden öyle olmayı öğrenebilirdik .