Home
Search
What to Read?
Sign In
Sign Up
Shopping
Explore
Books
Authors
Readers
1000Kitap Android ApplicationFREE – Download from Google Play
1000Kitap iOS ApplicationFREE – Get it from App Store
©2024 · 1000Kitap Web Application · 2.37.13
656 syf.
10/10 puan verdi
·
Liked
Şu şekilde bir alıntı yapsam abartı olmaz herhalde, Dostoyevski "İnsancıklar" adlı kitabında: "Çok tuhaftı, ağlayamadım. Ama ruhum paramparça olmuştu." diyor.
Şimdiye kadar okuduğum kitaplar arasından beni en çok etkileyen olmasa da ilk 3' e kesinlikle girer! Fakat spoiler verecek çok şey var bu nedenle ne düşündüğümü düzgün bir şekilde aktarabileceğimi düşünmüyorum, ki kitabın sonunu söylemek isteseydim bile kendimi yeterince ifade edemezdim sanırım.
O kadar şok oldum ki ağlayamıyorum. Böyle olmasını beklemiyordum, gerçekten. Sıradan bir kitaba benzemiyor. Gerçekte olabilecek olaylar o kadar sarsıcı bir şekilde anlatılmış ki... Hiç beklemediğimiz bir anda yine hiç beklemediğimiz kişiler hiç beklemediğiniz eylemlerde bulunabiliyor(spoiler vermeyeyim diye canım çıktı fark ettiyseniz:). İnsanlar çok garip canlılar. İşlenen suçun sonrasında yaşanan pişmanlık, tedirginlik hâli ve benzeri duygular karakterlerin kafasında yer almaya başlarken psikolojilerini bozuyor.
Kitapta üniversiteli 6 gencin hikayesini anlatılıyor. Antik Yunan Edebiyatı okuyan gençler, kendilerini umulmadık bir yola sürüklüyorlar. Ani kararların hayatın geri kalanını nasıl etkileyebileceği gösterilmiş. İnsan doğasının gerçekleri kendini gösterirken kendinizi karakterlerin yerinde buluyorsunuz, beyinlerinin içine giriyorsunuz, nasıl düşündüklerini anlıyorsunuz. Bu, insana arada sırada ürpertici gelebilse de genel hatlarıyla çok etkileyici olduğunu düşünüyorum. KESİNLİKLE okunulması ve herkese de önerilmesi gereken bir kitap, yazarın diğer kitaplarını okumayı iple çekiyorum zira "Saka Kuşu" hakkında çok güzel yorumlar okudum:))
Babaya Mektup
Franz Kafka, “Babaya Mektup” adını alan ve iki haftada yazdığı bu mektubunu babasına ulaştırması için annesine vermiştir. Annesi, mektubu babasına ulaştıramamış ve Kafka’ya geri vermiştir. Babası Hermann Kafka’ya söyleyemediği pek çok şeyi, yazarak anlatmaya çalışan Kafka, küçük yaşlardan itibaren babasından korkmaya başlar. Babası onu nankör ve soğuk biri olarak görüp küçümser. Aslında Kafka’nın eksikliğini hissettiği şey, sevgi ve destektir.
Mutsuz bir çocukluk geçiren Kafka, kendisine olan güvenini de kaybetmiştir. Çocukluğunda yaşadığı hayal kırıklıkları kişilik gelişimini olumsuz etkilemiş, Kafka’nın insanlarla olan ilişkilerine de yansımıştır. Babasının kendine karşı davranışlarını, “İnsanlar çocuklarına yaradılışları doğrultusunda davranırlar.” sözüyle aktaran Franz Kafka, babasının kendisi için ne anlama geldiğini de: “Çünkü sen benim için her şeyin ölçütüydün.” şeklinde açıklamaktadır. “Babaya Mektup” 19. Yüzyılın başlarında yazılmış olsa da günümüzde baba-oğul ilişkilerine ve çatışmalarına da halen ışık tutmaktadır.
344 syf.
·
Not rated
Kitap fuarı sezonu hoş gelmişken, büyük şehirlerdeki ihtişam ve yayınevi çeşitliliği olmasa da yaşadığım bölgede düzenlenen kitap fuarına günler kala beni pek bir heyecan sardı. Bir sürü güzel kitap ile dönemeyeceğim ancak özenle seçimler yapacağımdan eminim. Umarım o atmosfere eşlik edebilir ve dilediğiniz kitaplara sahip olabilirsiniz diyor ve geçtiğimiz ay okuduğum kitap hakkında üç beş kelam etmek istiyorum.
Kitabımızın kurgusu şöyle ki; İrlanda kıyılarında bir düğün organizasyonuna katılan davetliler ve düğün sahipleri üzerine ölümün gölgesi düşüyor.
Ölen kim? Öldüren kim? Belki daha da önemlisi, sebep nedir? sorularının yanıtını alıyoruz.
Gerilimin yavaş yavaş tırmandığı temposuz bir kurgu okuduğumu söylemeliyim. Atmosfer yansıtılışında bir yavanlık ve sona yaklaşırken gereksiz bir uzatılış vardı. Tekinsiz bir şeylerin döndüğü kesin ancak nitelikli değil. Bazı kısımları çıkarmaya yeltensem sayfa sayısında düşüş yaşanırdı. Artısı soru işareti bırakılmadan bitirilmiş olmasıydı. Velhasıl neticede Goodreads okur ödülü kazanan bu kitaba ben ikna olmadım.
Elinizden Düşüremeyeceğiniz O Kitaplardan Biri!
Açık konuşmak gerekirse başlarda kitaba önyargıyla yaklaştığımı itiraf edebilirim. Bir genç kurgu romanı olduğunu düşünmüş, okumaya başlarken bile tereddüt etmiştim. Şimdi dönüp bakıyorum ki; oldukça yanılmışım. Gelecek klasiği olarak bile adlandırılabilir bence bu roman. Konusuyla birçok klasik okurunu cezbedebilecek bir roman olduğunu düşünüyorum. Özet geçeyim sizlere; Bir üniversite öğrencisi olan Richard'ın Eski Yunanca dersi için seçkin öğrencileri olan bir profesörün dersine katılması ile başlıyor her şey. Katıldığı bu derse ve dersin diğer öğrencilerine zamanla bağlanan Richard ileride başına geleceklerden habersiz tabii... Yaptıkları ters giden bir ayin ile büyük bir sır edinen Eski Yunanca öğrencileri hayatları boyunca omuzlarında bu sırrın yüküyle yaşamak zorunda kalıyor ve kitap başlıca bu yükle nasıl başa çıktıklarını anlatıyor. Okurken kitabı elinizden bırakamıyorsunuz ve bir sayfa daha bir sayfa daha derken kitabı bitirdiğinizi fark etmiyorsunuz bile. Ben bu efsane kitabı şiddetle tavsiye ediyorum ve okunması gerektiğini düşünüyorum...
Kitap Fransa Bonaparte dönemini anlatmaktadır. Victor Hugo o dönemi Paris'te cumhuriyetçi ihtilalcilerin krallığa karşı mücadelesini çok güzel anlatmaktadır. Küçük yaşta olmasına rağmen Gavroş' un istekli hali göze çarpıyor.
Bunun dışında Mariüs, Jean Valjean'ın öz olmayan kızı Cosette'yi sevmekte ve evlenmek istemektedir; Fakat dedesi kral taraftarı ve bu evliliği kati suretle onaylamamaktadır. Jean Valjean da nefret etmekle bereber bir gün yaralı olan Mariüs'e yardım eder ve onun hayatını kurtarır. Mariüsün babası nihayet ikna olur ve Mariüs ve Casette evlenirler. Mariüs Jean Valjean'ın hayatını kurtardığını anlayınca teşekkür etmek için eşiyle evine gider ve şükranlarını sunar beraber yaşamak için teklifte bulunur. Jean Valijean kabul eder ve mutlu bir hayat yaşarlar.
İçimi daraltan bir kitap oldu açıkçası. Karakterlerimizin ikisi de kendilerince haklılar ama o kadar iticiydiler ki sinir olmaktan kitaba giremedim. Okurken aklımdan tek bir şey geçti " İlişkilerde herkes iletişimde açık olmalı, kimse kimsenin aklını okumuyor sen öyle düşünüyorsun diye karşındaki partnerin öyle davranacak istediğini yapacak diye bir şey yok."
Kitabın tek şaşırtıcı tarafı mutlu sonla bitmesiydi ve bence mutsuz sonla bitseydi daha iyi olurdu. Çünkü kız karakterimiz hiçbir şekilde, hiçbir şey için çabalamzken erkek arkadaşının her yaptığını iterken ve birbirinden bu kadar nefret ederken zorlama bir mutlu son yapmacık durmuş. Kız karakterimiz çok kafası karışık ne istediğini bilmeyen şımarık bir karakterdi. Tavsiye etmiyorum.
Dark Academia'nın giriş kitabı :) Kitap inanılmaz etkileyiciydi hakkını vermem gerek. Donna Tart'ın dilini çok severek okurum, cümleleri karakterleri gerçekten ince ince işlenmiştir. Ama kitabı çok sevemedim. Ana karakterimizin adını bile hatırlamıyorum açıkçası çok silikti, çünkü kitap boyunca sadece hayran olduğu arkadaş grubunu ve ilişkilerini anlatıyordu. Karakterlerin hepsi bana biraz zorlama geldi, birkaç zengin gencin yeni heyecanlar araması gibi :) Sevenleri çok biliyorum ama gerçekten bazen karakterlerin hareketlerine göz devirmekten kendimi alamadım. Yaptıkları hareketlerinin hiçbir sonucu olmayacağını ve her şeye hakkı olduğunu düşünen karakterleri sevmiyorum. Ve yaptıkları şeyleri bir yere bağlamaya çalışmaları bir şekilde anlatmaya çalışmaları da garip geldi çünkü alakasızdı. Tarzım olmadığı için biraz fazla gömmüşüm gibi duruyor ama gerçekten kitabı kapattığımda etkilendiğimi ama karakterlerin hiçbirini (biri hariç) anlayamadığımı fark ettim.
Aldıkları o malum karar bana çok çocuksu geldi. Kendi hatalarını örtbas edebilmek için yapabileceklerinin sınırı olmayan birkaç genç ve yaşadıkları. Tavsiye ederim çünkü kötü bir kitap değil hatta bence karakterleri böylesine itici yapmak ama kitabı yarım bıraktırmamak çok güzel bir yetenek. O yüzden okunmalı.
Belki yanlış zamanda başladım bilmiyorum yetişkin kurgu, romantik komedi sevsem de o kadar sıkıldım ve karakterleri sevemedim ki resmen atlayarak okuduğum bir kitap oldu. Önereceğim bir kitap değil maalesef.
Ortalama
Kitabı ne beğendim ne de beğenmedim. Açıkçası sıkıldım denilebilir. Kitapta o kadar çok potansiyel var ama kullanılmamıştı ki bir süre sonra çok yormaya başladı. Sürekli bir şeyler oluyor ama anlayamıyorsunuz ki neden yani şimdi diye sorguluyorsunuz. Karakterlerimize de ısınamadım açıkçası, belki biraz daha kısa olsaydı sevebilirdim gibi geliyor ama o kadar gereksiz bir şekilde uzatılmış ki bitmeyecek sandım. Kötü değildi öneririm yine de ama beklentileriniz yüksek olmasın. Dili de biraz bu tür romanlara göre yorucuydu yazarı bir daha okumak isteyeceğimi sanmıyorum.
