Doğur adam, kalbi manen kusursuz olduğu sürece insanların gönlündeki yerini ve değerini hiç umursamaz. Zaten o yaptığı ibadet ve hayır işlerinin zerresinin dahi halk tarafından bilinmesini istemez. Kötü hal ve hareketi varsa bunların da insanlar tarafından bilinmesinden rahatsız olmaz. Zaten insanların onun amelindeki noksanını bilmesinden nefret etmesi demek, onun insanların övgüsünden hoşlanması demektir. Bu ise doğruların Sadık kulların ahlakıyla bağdaşmaz