Eric Fromm'un sevmek kendiliğinden, nedensiz bir şekilde ortaya çıkan bir hal mi, yoksa emek, ilgi, sorumluluk isteyen bir sanat mı tezleriyle yola çıkarak 'sevme'yi ele aldığı kitabı. Fromm Değişen ekonomik sistemin yeni düzenin bir izdüşümü olarak insan kişiliğinin bu sistemde bir çeşit pazar malına dönüştüğünü, sevme fiilinin de birbilerine muadil pazarlanmış kişilikler ekseninde, alıp verme üzerine yaşandığından bahsediyor. Yazar kitapta gerçekten sevmenin ilgi, sorumluluk, bilgi ve saygıyla harmanlanarak oluşabileceğini, anne baba sevgisi, cinsel sevgi, kardeş sevgisi, Tanrı sevgisi ve kendine sevgi alt başlıklarında inceliyor.
Kitabın son bölümünde sevmenin teorik kısmından sıyrılıp pratiğe geçme amaçlanmış olsa da Fromm tüm zanaatlarda olduğu gibi sevmede de ne kadar konuşulsa da yaşanmadan anlaşılamayacak bir boyut olduğunu ve okurların sevgiyi yaşamaları gerektiğini salık veriyor.
Kavramları ele alışı, kitabın bir hipotez üzerinden başlaması genel olarak tatmin edici.Ancak bazı kısımlarında Fromm'un kavramları açıklarken yararlandığı felsefik alt yapıyı metne tam olarak aktaramadığını ve bunun da metinleri sıkıcı hale getirdiğini düşünüyorum.
Sevme üzerine bu kadar az konuşulan bir dünyada daha çok okunması umuduyla.
