Akıl düşünür, kalp sever; muhabbet eder. Gülen ve ağlayan akıl değil kalptir. Akıl bakar, gören ise kalptir. Akıl dokunur, hisseden kalptir. Acıyan, yaralanan, heyecan duyan kalptir, akıl değil.
Akılla kalp arasındaki mesafe büyüdükçe sorunlar artar, birbirlerine yaklaştıkça da en çetrefilli meselelerin bile halli kolaylaşır. Bu ikisinin birlikteliğinden, beraberliğinden ise harikalar doğar.
Sayfa 80