'' Hayat bir kelebeğin kanadında yahut bir meleğin dudak ucundadır.''
İnsan kısa ömrü olan şeylere bağlanmamalı...
Mesela kelebekler!
Sevdiklerin herkese gözükmeyebilir.
Mesela melekler!
Bazen çok sevdiğin bir şeyi ne avucunda saklamaya ne de bırakmaya kıyabilirsin...
Mesela kelebekler!
Öyle uçsuz bucaksız seversin ki sadece bu olaya insanüstü güçler şahit olur
Mesela melekler !
İnsan ellerinden uçup giden sevdikleri şeylerin ardından koşarken yorulurlar..
Mesela kelebekler!
Çabuk unuturlar ya da hiç hatırlanmaman da mümkündür
Mesela melekler
Bazen sevdiğin kadar sevilemezsin. Onların kalbi senin kadar kocaman değildir. O nedenle senin gibi candan sevmeyi bilemezler. Üzülmemelisin !
Mesela kelebekler!
Sayfa 17Kitabı okudu
NANELİ VE KAHVELİ ÇİKOLATA
E- birbirimize tatlım diyecek kadar olgun degiliz henüz
K-sanırım an meselesi birbirimize tatlım dememiz
E-sana cıkma teklifi etmeye hazırım ama güzel sözler
bakıslar ve dokunuslar asıl eglence bu
K-mesela 100. günümüze kadar günleri saymak
cok cocukca su günler moda degil
E-sadece gülümse
hazırmısın agızda yavasca
Sevmek kabiliyeti...
Sonra düşünün, dünyada hepimizin hoşlandığımız birçok kimseler, mesela benim hakikaten sevdiğim birçok dostlarım vardır. Şimdi ben bütün bu insanlara aşık mıyım?”
Ben fikrimde ısrar ederek:
“Evet,” demiştim, “en çok sevdiğinize hakikaten ve diğerlerine birer parça aşıksınız!”
Maria hiç beklemediğim bir cevap vermişti:
“Şu halde niçin beni kıskanmadığınızı söylüyordunuz?”
Söyleyecek bir şey bulamayarak bir müddet düşündüm, sonra izah etmeye çalıştım:
“İçinde hakikaten sevmek kabiliyeti olan bir insan hiçbir zaman bu sevgiyi bir kişiye inhisar ettiremez ve kimseden de böyle yapmasını bekleyemez. Ne kadar çok insanı seversek, asıl sevdiğimiz bir tek kişiyi de o kadar çok ve kuvvetli severiz. Aşk dağıldıkça azalan bir şey değildir.”
Sayfa 107Kitabı okudu
Ne zormuş insanın sevildiğini sanması. Tırnaklarıyla kazıdığı bir aşkta, tırnak kadar değerinin olmaması... Ben aşkı, kıracağını bile bile kalbini sevdiğine vermek ve bundan hiç gocunmamak olarak bildim. Uğruna ölünebilecek yaşamlar bulmalı ve sırf bunun için bile yaşamayı göze almalıydım. Aldım! Tek taraflı sevdim. Boşluktaki yanımı da ona verdim. Gözlerindeki sığınakta, kendimi kalbimden astım. '' Denize aşık olanlar gel-git'ine katlanır.'' dedim. Gitti ama gelmedi. Bir adım bile yaklaşmadı bana, hep uzakların yakını oldu.
Yokluğum belki hatırlanır dedim uzak yerlerden. Ama sevilmeyen hatırlanmıyor, gerçekten yitirilmeden. İnsan neler öğreniyor yaşarken. Mesela aşk acısı kalpte oluşuyor ama asıl yarayı ruh alıyor. Yani sonunda her şarkı bitiyor ama hiçbir şarkı ölmüyor.
''Aslında en iyi aşk, değil tanımak, hiç görmediğin kişiye duyulan aşktır. Körler iyi âşık olurlar mesela.''
-Aşk acısı acıların içinde en fasulyeden olanı...
-Nasıl yani?
-Sen anneni kaybettin mi?
-Aman Allah korusun.
-Değil mi? Allah korusun. Peki sana şöyle sorsaydım: Irmak seni hiç terk etti mi? Aman Allah korusun demezdin.
-Hiç bir şey anlamıyorum. Fazla kaçırdın rakıyı...
-Rakıyla alakası yok insanların hayatındaki insanları hep yanlış
Eylülde çıkacak olan kitaptan alıntıdır.
''...boşversene biz aşık olmayalım birbirimize
konsere gidelim biz, maça gidip küfür edelim.
uçurtma uçuralım ya da kumsalda uzanıp deli gibi içelim.
gece de yıldızlara bakalım mesela.
bisiklette gezerken yağmur yağsın, sırılsıklam olalım.
benimle kek yap, balık tutalım, sonra tekrar denize atalım
boşver aşık olmayalım biz.
aşk korkutucu
beraber eğlenelim en iyisi
ama hep benimle uyu...''
Sen benim olamadıklarım ol
İyi ol mesela, mutlu ol, huzurlu ol
Ve seni bana sevdirene emanet ol…
