Her şey yapılabilir
bir beyaz kağıtla
uçak örneğin uçurtma mesela
altına konulabilir
bir ayağı ötekinden kısa olduğu için
sallanan bir masanın
veya şiir yazılabilir
süresi ötekilerden kısa
Keşke çocukken tanısaydım seni, küsme diye saçını çekmezdim hiç. En sevdiğim oyuncaklarımı önüne sererdim. Sonra bakkala gidip çikolatalar alırdım sana. Saklambaç oynasaydık, bir sana sobelenirdim. Kovalamaca oynarken çok hızlı koşmazdım mesela, yorulma diye yalancıktan düşerdim. Belki sana ‘pamuk şekerim’ derdim, hatta şimdi bile diyebilirim. Ne bileyim, seninle çocuklaşıyorum sevgilim. Dünya senin kadar güzel geliyor tüm telaşlarıyla, bir o kadar yorulmuyorum da sevmekten seni. Bir ağacın altında gölgelenmek gibiymiş seni sevmek, yazın sıcağında. Annemin oynarken verdiği salçalı ekmek gibi, ilk bayramlık ayakkabılarımı giymek gibiymiş seni sevmek. Herkesin bir ruh eşi varmış bu dünyada. Çocukken tanımasam da seni, inanıyorum ruh eşim olduğuna. Belki çocukken tanışamadık ama, hayat sonunda çıkardı seni karşıma. Şimdi hiç niyetli değilim peşini bırakmaya. Dişlerimiz dökülüp belimiz bükülene kadar hiç ayrılmayalım sevgilim, seni seviyorum.
03.06/Fakat Asla Ümitsizliği Değil...
Merhaba güzel sevgilim :). Nasılsın? Bak bizim günlerimiz başladı. Bugünü hatırlıyor musun? İki sene önce bugün yaşadıklarımızı hatırlıyor musun? Ben unutmuyorum. Tır parkını hatırlıyor musun sevgili? Dere kenarını hatırlıyor musun, orada annenle telefonda konuştuğunu hatırlıyor musun? Teyzenlere yakın olduğunu söylemiştin, o yüzden oranın uygun
Merhaba sevgilim..
Uzun zaman oldu sana yazmayalı.Nasılsın.Sorarsan eğer neden yazmadığımı bilmiyorum?
Elime kağıdı kalemi alıyorum ama sonra bir bakmışım günler geçmiş kağıt kalem öylece masada duruyor.
Kızma bana sevgilim,böyle olsun istemezdim. Gerçi unuttun belki beni ve mektuplarımı.En son ne zaman postahaneye gittim hatırlamıyorum ama çok uzun zaman oldu seni görmeyeli..
Ne yapıyorsun mesela şu an neler okuyorsun?Kedimiz büyüdü dimi onu da çok özledim..sevgilim benim, unuttun dimi bizi, beni ,mektuplarımı...hatırlarsın belki.Beni unutmadığına inanmak o kadar çok istiyorum ki…belki sen,biziunuttuğun için artık elim gitmiyor yazmaya..
Ama insan en sevdiği şeyden yazmaktan, sevmekten vazgeçebilir mi sevgilim?
Ben vazgeçemiyorum senden.
Ama sen vazgeçtin. Ve sen benden vazgeçtin ve bne kocaman okyanusta tek başıma kaldım! Burası biraz ürkütücü yani sensizlik.
Sen olsaydın hiç korkmaz birlikte yüzer çıkabileceğimiz bir kara parçası arardık,sen olsaydı yanımda korkmadan nefes alabilirdim...ama artık tek başımayım,
sanki yüzmeyi unuttum ve olduğum yerde çırpınıyorum belki de dibe batıyorum. Hissedemiyorum..
..Saat geç oldu sevgilim ve yine yazamadan onca saati kafamda seninle konuşarak geçirdim..yazsam da bu mektupları sana yollayabilir miydim bilmiyorum.
Hoşçakal sevgilim havalar bu aralar soğuk ve yağmurlu umarım hasta olmamışsındır.
ah biliyorum biliyorum çok çabuk hasta olursun, sen dikkat et kendine üşüme sıkı giyin..o çok sevdiğim mor kazağını giy sana çok yakışıyor sevgilim..☔️
Elif kalemimden
Masmavi
Maviden sıkılmıyoruz,
Yağmur ara sıra yağıyor mesela.
Ama gönlümüz mavi de bizim,
Deniz de kararıyor yağmur yağınca ama,
Mavi hep güneşte oluşuyor.
Benim sevgilim bir mavi,
Güneş onu görmek için açıyor gibi kıskanıyorum.
Güneşli havalar da mavi olduğunda onunla gezmek istiyorum,
O mavi, içimi çok güzel açıyor..
yarasa'nın 21 şiiri
ölüm rengine bürünmüş
bir ahmet erhan portresi gibi
dolaştım kendi kıyılarımda
yalnızlığı çileden çıkaracak kadar yalnızdım
elimi düğümlediğim ayağımla
bir çağdaş ve müslim olarak
kendime sığındım
yenilgim de bu kadardı