Gelin aşkı birde “Ney”den öğrenelim:
Ney özvatanından,kamışlıktan ayrıldığı için inlemektedir,feryad etmektedir.Bizlerde ney gibi özvatanımızdan,ezel aleminden,sonsuzluktan faniliğe sürgün noktasında geçici olarak ney ile aynı kaderi paylaşmaktayız.
“Sevgili
En sevgili
Ey sevgili
Uzatma dünya sürgünümü benim.”
Sezai KARAKOÇ’un bu muhteşem dizeleri geliyor aklıma bu fasılı okurken.Ney hasretinden yanıp tutuştuğu vatanına özlemde bizler ise yeri geliyor aşkı,sevdayı günlük içi boş kelimelerle,geçici heveslerle dolduruyoruz.Bir ney olamıyoruz.Halbuki aşk,önce sevda olmalı kor alev olup içimizi yakmalı bize gerçek aşkı sevgiyi öğretmeli madde elbisesinden ayrılıp ilahi visale ulaşmalı.Dünyevi aşkı bir berat olarak kullanıp daha yukarıdaki basamakları bir bir çıkıp ilahi aşka ulaşmalı.Ne mutlu sevmenin hakkını verebilene hakkıyla sevebilmek,sevilebilmek ümidiyle...
Ece Üner'in 
Haysiyet adlı bu kitabı, okurken sık sık 
Nilay Örnek'in 
Bütün İyiler Biraz Küskündür adlı kitabını aklıma getirdi ve