İsmi değişti sanki..
Hükümdar, yalnız başına, devleti sevk ve idare eder ve her şeyi o emrederse, öyle bir devletin hükümetine, hükümeti mutlaka denir. Böyle bir devlette hükümdar "devlet benim der, muharebe ilân eder, sulh akteder, kanunlar yapar, vergiler koyar, memleketin varidatını istediği gibi sarf eder, hulasa, memleket onun malikânesidir.
Eğer hükümdar, kanunları hazırlayan, milletvekillerinden mürekkep bir meclis kabul etmişse, o zaman, meşrutî hükümet olur. Bu şekil hükümette dahi, nihayet, yine her şey, hükümdarın son sözüne bağlıdır. Hükümeti meşrutada hükümdar bir vatandaşa bir hükümet teşkil ettirir, memleketi onunla idare eder.
Örgün YayıneviKitabı okudu
Hürriyet, müsavat, uhuvvet, adalet.
Meşrutiyet adeta hemen alınması zorunlu olan bir hayat iksiri gibiydi. Osmanlı subaylarından oluşan Jöntürkler adlı bir grup, padişahı 1876 anayasasını tekrar kabul etmeye zorlayarak Osmanlı İmparatorluğu’nda çok daha önemli olacak bir meşruti ve parlamenter hükümet dönemine geçişi sağladı.
Hiçbir millet: "biz meşrutî hükümete layık değiliz." diyemez. Çünkü bu söz: "öyle bir hükümet isteriz ki, görüş ve rızamızı aramasın, bizi istediği gibi kullansın ve canımızı çıkarsa 'ne yapıyorsun' demeye hakkımız olmasın." manasını ifade eder.
Sayfa 87Kitabı okudu
Fransa’daki Şubat Devrimi, 24 Şubat 1848’de Louis-Philippe’in meşruti monarşisini devirdi. Paris’te, ayaklanmacıların Temsilciler Meclisi’ni işgal etmesi üzerine, Louis Blanc gibi radikal önderlerin de yer aldığı bir geçici hükümet kuruldu ve çok geçmeden cumhuriyet ilan edildi.
İttihat ve Terakki Cemiyeti, temelinde XIX. yüzyıldaki reform hareketlerinin ve özelliklede Yeni Osmanlılar'ın çizgisinin bir uzantısıydı. II. Abdülhamit'in politikalarına muhalefet eden ve modernleşme yanlısı olan İttihatçılar, Yeni Osmanlılar gibi meşruti bir hükümet kurarak padişahın yetkilerinin kısıtlanmasını istiyor, bunun için Osmanlı tebaasının birlikte hareket etmesi gerektiğine inanıyordu. Ne var ki İttihatçı kadrolar devlet yöneticiliği konusunda kendisinden önceki kuşağa göre deneyimsizken toplum içerisinde de onlar kadar geniş bir tabana sahip değildiler
Sayfa 40Kitabı okuyor
Cumhuriyet 29 Ekim’de mi ilan edildi?
*
Okullarda “belletilen tarih”e göre M.Kemal 28 Ekim 1923 akşamı Çankaya’da arkadaşlarına; “Yarın Cumhuriyet’i ilan edeceğiz” demiş ve ertesi günü de etmiştir.
Sanki daha evvel hiç Cumhuriyet’ten bahsetmemiş gibi…
Halbuki Viyana’da neşredilen “Neue Freie Presse” gazetesinin muhabirine verdiği bir mülakatta
- "Biz Sultan Vahidüddin’in masumluğuna, hataları varsa da bu masumluğu içinde konuşulması gerektiğine inanıyoruz. Neden?
En başından başlayalım. Vahidüddin tahta çıkar çıkmaz ateşkes çağrısı yaptı. Hükümet buna uymadı. Zaferin çok yakın olduğu propagandasına devam ettiler. O sırada henüz Irak ve Suriye elimizdeydi. Düşman Haleb’e ve Musul’a
....
1908 Devrimi: Özgürlük, eşitlik, kardeşlik ve adalet
23 Aralık 1876, Haliç Tersanesi’ndeki Bahriye Nezareti’nde İngiltere, Fransa, İtalya, Avusturya-Macaristan, Almanya, Rusya ve Osmanlı heyetleri toplantı hâlindedir. Konu, Osmanlı’nın Balkan toprakları ve büyük devletlerin bu topraklar üzerindeki çıkarlarıydı. Batılı devletler ile Rusya
Gericiler için Meclis de Hükümet de geçici idi. İlk fırsatta Osmanlı meşruti saltanat sistemine dönülecekti.
Pozitif Yayınları
İngiltere’de ilk davranan asilzadeler olmuş.ISLAHATA onlar kalkışmış önce.Bu itibarla onların isteğine uygun meşruti bir hükümet kurulmuş.Fransa'da yüksek ve orta tabakalar davranamamış,işin başına aşağı tabaka geçmiş ve Cumhuriyet
yoluna gidilmiştir.Rusya'da ise ıslahata tabaka-yı ülyadan başlandı.EN KAVİ bir hükümet-i mutlaka kuruldu.Bizde de ıslahata başlayanpadişah oldu,bu bakımdan yeniçerinin ilgası strelitz askerinin ilgasına benzer.
Lakin yeniçeri Devlet-i Aliye'nin kalbinde bir kanser gibiydi.Strelitz askeri ise Rusya'nın omzunda bir ur idi.Yeniçerilik Osmanlıların iliğine işlemiş ve ocaklar “asabiyet-i milliye”yerine geçmiş,devletin bütün dairelerini sarmıştı. Neredeyse devletin kendisiydi yeniçerilik.Yeniçeriler kaldırılınca İslam’ın kuvve-yi
asabiyesine zaaf geldi.Açılan yerler nizami askerlerle doldurulamadı, pek çok ıslahat-ı dahiliye icrası lazım geldi,oysa devletimiz adem-i merkeziyet ile yönetilen bir ülke idi,eyaletin biri diğerine benzemezdi,idareleri de başka başkaydı. Bu farkları dikkate alarak ıslahatı ona göre yapmak gerekiyordu. Strelitz askeri,yeniçeri gibi Rusya'nın ne canıydı ne kanı.
Sayfa 119
10 Temmuz sabahı Selanik fevkalade bir heyecanla uyanmıştı. İttihat ve Terakki Cemiyeti kahramanları o gün için büyük bir faaliyetle hürriyet ilan etmeye hazırlanıyorlardı. Çarşamba akşamı gece yarısından sonra hürriyet fedaileri şehrin her tarafına dağılmış, insanların geçtiği bütün yerlerde göze görünecek noktalara bildiriler yapıştırmışlardı. Bildirilerde ahaliye pis istibdat hükümetinin kötülük ve mezalimi tasvir edilip anlatılarak bugün o harap hükümet binasının yıkılacağı, istibdadın mahvedilerek yok edileceği, yerine hürriyet aydınlığıyla meşruti bir idare, muntazam ve meşru bir hükümet ikame olunacağı anlatılıyor, hamiyet sahibi olan ahaliye hürriyet ve vatan saadetini elde etmek için çalışan ümmetin fedakârlarına yardımcı olması ve arka çıkması veyahut tarafsız kalması teklif ediliyordu.
İran'da yabancı ekonomik faaliyetlerin yeniden başlaması, en çok geleneksel olarak ülkenin ekonomik hayatının merkezi olan çarşı esnafını, şehirli tüccar, loncaları ve tefecileri vurdu. Yabancılara hem ithalatta hem ihracatta düşük gümrük tarifeleri uygulanması, yerel tüccarın rekabet etme imkânını elinden alıyordu. Ayrıca, özellikle dokuma olmak üzere düşük maliyetli üretim mallarının ithali, yerel zanaat sanayini ortadan kaldırdı. Çarşı esnafı için şahın İran'ı Hristiyan ekonomik çıkarlarına satması, sadece dini duyarlılıklarına hakaret değil, aynı zamanda ekonomik hayatlarına yönelik bir tehditti. Şaha karşı protestoyu düzenleyen gruplardan biri, küçük fakat aktif bir çevreyi oluşturup, Avrupa'yı örnek alan reformculardı. Bu çevre soylular, bürokratlar, subaylar ve hatta bazı şehzadelerden oluşmaktaydı. Bu insanların Batı deneyimleri de farklıydı: bazıları Avrupa'da eğitim görmüşler, bir kısmı İstanbul'da Osmanlı reformlarına tanık olmuşlar, diğerleri Avrupa kurum ve fikirlerini tercüme kitaplardan edinmişlerdi. Onları birleştiren öğe, şahın aşırılıkları ve yabancı sömürüsüydü; İran'ın Kaçarlar egemenliğinde çürüdüğünü düşünüyor, ülkenin sarsılıp dünyadaki yerini alması için reformlara gerek olduğuna inanıyorlardı. Yurtseverlik ve liberalizm duygularıyla motive olan reformcular, güçlü ve ilerici bir İran milletinin en önemli anahtarının meşruti bir hükümet olduğuna inanmışlardı.
Sayfa 162 - Agora KitaplığıKitabı okudu
Jön Türkler Türkiye’ye meşruti bir hükümet kazandırmayı başaramamış olsalar bile İstanbul’a kanalizasyon sistemini kazandırdılar. Diğer başarıları arasında polis teşkilatının, itfaiyenin, toplu taşıma hizmetlerinin yeniden organize edilmesi vardır.
Sayfa 309 - Arkadaş yayınlarıKitabı okudu
