gücü anlıyorum, ayaktasın mesela kalbin hurdahaş olmuşken. oysa gerek yok buna, insan ölünce soluksuz da kalmalı. düştüğün bir yeri özlemelisin.
ne kadar da genciz uzun parmaklarımızla. bir tür bilmek istememe duygusu. yoksa biliyorum, yoksun, olmayacaksın, o uzak şehre gidip önce beni unutacaksın. ama büyütüyorum seni sıkışıp mektupların içine. en azından bir sıfatım olmalı.