Sözlüklerde "Metafizik" kelimesine bakarsanız sözcüğün Aristoteles'in bir çalışmasının başlığından geldiğini görürsünüz. Sözlüğe göre metafizik bilimsel gözlemin ötesinde (meta) yer alan soyut düşünce seviyesindeki sorularla ilgilenir. Ancak işi biraz kurcaladığınızda bunun Latince post hoc hokum denen bir durumdan kaynaklandığı ortaya çıkar. Aristoteles aslında bu çalışması için bilimsel gözlemin ötesindeki sorularla ilgilenmesinden hareketle "Metafizik" başlığını hiç kullanmamıştır. İşin aslı bu ad, M.S. birinci yüzyılda Aristoteles'in eserlerini düzenleyen bir editörün, filozofun "Fizik" üzerine çalışmasının ardından geldiği için ilgili bölüme "—den sonra" (ötesi) anlamında "Meta" başlığını seçmesinden doğmuştur.
Sayfa 12 - Epub
"Metafizik" sözcüğü, Yunanca; ötesi diye yorumlanabilen meta ve doğa bilimi demek olan fizik sözlerinden gelir.
Metafiziğin konusu, doğanın ötesinde yer alan varlığın incelenmesidir. Doğa, hareket halinde olduğu halde; doğa ötesi (doğaüstü) varlık değişmez ve sonsuzdur.
Bazıları bu varlığa tanrı der, bazıları ise mutlak, vb...
Alter
Melekler, Ademin fiziki(toprak) yönüne değil, metafizik(fitri akil) yönüne secde etmiştir. Köken itibariye ateşten yaratılmış Iblis, bu noktayı tespit edemediği için Ademin fiziki yönüne vurgu yapmıştır; halbuki fizik, her daim meta-fizike secde eder.
"Melekler, Adem'in fizik yönüne(toprak) değil, meta-fizik yönüne(fıtri akıl) yönüne secde etmiştir. Köken itibariyle ateşten yaratılan İblis, bu noktayı tespit edemediği için Adem'in fizik yönüne vurgu yapmıştır; halbuki fizik, her daim meta-fizik'e secde eder."
Sayfa 17Kitabı okudu
İhsan Fazlıoğlu
"Mümin için asıl olan Hayat’tır; dünya ve âhiret yalnızca birer sıfattır; sıfatı bırakıp mevsûfa, dolayısıyla zâta bakmalıyız.
Bakınız Âşık Paşa, bu gerçeğe şöyle işâret ediyor: Dünya dahı âhiret cânun-ıla / Karışıpdur tendeki kanun-ıla. Bu nedenle, İslâm, yaşam ile ölümü birlikte dikkate alan ve anlamın meta-fizik zeminini Tevhîd’de bulan, yani, biraz önce dediğimiz gibi, Tanrı’dan başka, Varlık’ta büyülü, sprituel hiçbir unsuru tanımayan, Evren’de ilâhlar varsaymayan, yaşamda kula kulluğu reddeden, bir Hayat Görüşü’dür... Bu inanç, salt vicdânî değil, aynı zamanda makûldür.."
Sorumlulukların arandığı her yerde, arayan, intikam alma içgüdüsüdür. Bu intikam alma içgüdüsü yüzyıllar boyunca inşam öylesine boyunduruğuna almıştır ki bütün bir meta-fizik, psikoloji, tarih ve özellikle de ahlâk bunun damgasını taşır. Hemen düşündüğü andan itibaren, şeylerin içine intikam alma mikrobunu soktu insan
Meta-fizik
Kendilik bilincidir.
Düşüncenin zeminidir.
Fıtri akıl içinde cereyan eden bir faaliyettir.
Melekler;
Hz.Adem'in fizik yönüne ( toprak ) değil,
meta-fizik ( fıtri akıl ) yönüne secde etmiştir.
Sayfa 17 - Papersense
On dokuzuncu yüzyıl Alman filozofu Friedrich Nietzsche, geleneksel Hıristiyan etiğini yerle bir ettiğini açıklamıştı.. İşe ufaktan başladı ve Tanrı'nın ölümünü duyurdu. Tanrı'nın buna karşılığı ise —özellikle üniversitelerin erkekler tuvaletlerinde sıkça görüldüğü üzere— Nietzsche'nin ölümünü duyurmak oldu. Nietzsche'nin Tanrı'nın ölümünden kastı, Batı kültürünün dünyaya dair meta-fizik açıklamalarını ve beraberindeki Hıristiyan etiğini aştığıydı. Nietzsche, "Doğa dışı bir etik" öğrettiği için Hıristiyanlığa "sürü ahlâkı" adını veriyor, sürüye egemen "alfa erkek" olmak kötüdür diyordu.
Sayfa 100Kitabı okudu
