İnsan kalabalık doğar,yalnız ölür...
Toplasan hayatı,aslında bir gündür.
Kimi zaman teleşla,zaman zaman sakin
Oyalanma ile geçen,doyumsuz bir ömür...
Aşk mı aradığın,vuslat mı,yalnızlık mı,
Huzur mu beklediğin,yoksa mutluluk mu?
Sevmek nedir bak bir de bu pencereden
Yaşamadan çürüyen metruk bir beden...
"Kadim Yalnızlık" kitabından
Emre Atmaca
Bilinmeyen Bir Kadının MektubuStefan Zweig · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2022224.2k okunma
“... bir zamanlar Osmanlı İmparatorluğu'nun ‘Avrupa'nın hasta adamı’ olduğu fikri hâkimdi: bugün Avrupa kendi kendinin hasta adamı, yaşlanmış, metruk bir beden, darağacından sarkmış, Portekizce de dahil otuz kadar farklı dilde Paris'in daima Paris olacağına inancıyla kendi çürüyüşünü izliyor.”
Sayfa 255 - Can Yayınları, 2.BaskıKitabı okudu
Dalkavuk yorgunluğu sarmış bedenleri
Buruk bir sarhoşluk var yüzlerde
Puştların elinde mum oyuncak olmuş
Kılavuzu put olan bir beden de mekruh olur mu
Maymuncuk hürmet gören anahtar olmuş
Buğusu ter olan camlar kırılmış hep
Yorgun bir arzu gibi yağıyor yağmur
Metruk bir bina da ikamet olur mu
---Babaannem---
PUSLU KITALAR ATLASI KİTABI(SÖZLÜK)
Abıru: 1.Yüz suyu. 2.Irz, namus, şeref, haysiyet.
Acuze: Huysuz, yaşlı kadın
Adülkahır: (Ödül kahır) Pembe çiçekli, çok yıllık otsu bir bitki
Agâh: 1.Bilen, bilgili 2.Haberli
Akarca: Sürekli işleyen çıban, fistül
Altar: Adak adanan ve kurban kesilen dini yapı, sunak.
Arkebüz: XV. yüzyılda Fransa'da kullanılmaya başlanan, taşınabilir ateşli
seks ve uyuşturuculara karşı “Savaş”: tüm içerikten tamamen damıtılmış mutlak denetim; bilinen hiçbir uzamda hiçbir koordinatı olmayan bir harita; saf Gösteri’nin de ötesi; katıksız esrime (“beden-dışı-deneyim”); müstehcen temsil; yönetimin son ilkesi konumuna yükseltilmiş anlamsız şiddetli kasılmalar.
Kendinden nefretin ve yanıp kül olmuş, kirletilmiş, boş, ıssız, gerçek dışı bir metruk manzaranın ağırsıklet şampiyonasında birbiriyle dövüşen benliğin bölünmüş, şizoit parçaları; Süper Ego ve İd Çocuk arasındaki müsabakanın imgeleriyle tüketilmiş bir ülkenin imgesi.
Sayfa 84 - pdfKitabı okudu
İhsan Oktay Anar - Puslu Kıtalar Atlası sözlüğü
Abıru: 1.Yüz suyu. 2.Irz, namus, şeref, haysiyet.
Acuze: Huysuz, yaşlı kadın
Adülkahır: (Ödül kahır) Pembe çiçekli, çok yıllık otsu bir bitki
Agâh: 1.Bilen, bilgili 2.Haberli
Akarca: Sürekli işleyen çıban, fistül
Altar: Adak adanan ve kurban kesilen dini yapı, sunak.
Arkebüz: XV. yüzyılda Fransa'da kullanılmaya başlanan, taşınabilir ateşli
İnsanın ruhuyla gövdesi arasındaki ilişki kayboldu. Ruh gövdenin içinde değil, gövde de ruhu sarıp sarmalamıyor. Halbuki ruh ile gövde arasında eskiden kanımca ahenkli bir ilişki vardı. Ruh gövdede var oluyor; gövde de ruhu taşıyordu. Bu artık bitti. Ruh gövdeyi terk etti ve gövde metruk kaldı. Şimdi bedenler cansız, yüzlerde ölü solgunluğu var, beden otomatlaştı, insan otomatlaştı.
Sayfa 49
Marie arkasını döndü ve bakışını aşağıya, kıvrımlı basamakların gün ışığına çıktıkları yere yöneltti. Ölüm ne kadar becerikliydi. Hiçbiri birbirine benzemeyen, ne kadar çok el, yüz, beden ifadesi ve manevrası. Her biri, büyük, metruk bir orgun, ağızları çılgınca delikler gibi açılmış çıplak boruları gibi duruyordu. Şimdi de deliliğin dev eli bütün tuşlara birden basmıştı, uzun org da yüz gırtlağın bitmez çığlığını bağırıyordu.
Kamera "klik" etti, Joseph filmi sardı. Kamera "klik" etti, Joseph filmi sardı.
Sayfa 40Kitabı okudu
"Ruh gövdede var oluyor, gövde de ruhu taşıyordu. Bu artık bitti. Ruh gövdeyi terk etti ve gövde metruk kaldı. Şimdi bedenler cansız, yüzlerde ölü solgunluğu var, beden otomatlaştı, insan otomatlaştı."