Kitaba başlarken Paracelsus'un dizeleriyle karşılaşacaksınız : "Bütün meyvelerin çileklerle aynı zamanda olgunlaştığını zanneden biri, üzümleri hiç tanımıyor demektir".
Her insan farklı bir dünyadır. Ve her dünyanın içinde mucizeler gerçekleşir sevgiyle.
Erich Fromm bize en önce sevginin tanımını yapıyor-tek bir cümleyle değil tabi-sevginin geçmişten günümüze nasıl tanımlandığını, nasıl değiştiğini,hangi kavramlarla iç içe olduğunu...
Anne,baba ve çocuk arasındaki sevgiyi,insan sevgisini,cinsel sevgiyi,tanrı sevgisini ve kendini sevmeyi çok güzel bir dille ve farklı bakış açılarıyla bu kitapta bulacaksınız.
Sevginin çağdaş batı toplumunda çöküşü,kapitalizmin sömürü alanlarından biri olduğu günümüz dünyasında da kendini belli ediyor. Çağdaş insan kendine, çevresindeki insanlara ve doğaya yabancılaşmıştır maalesef ve bunun farkında değildir.
Konu sevgi olunca bizim topraklarımızda hemen bir zat gelir akla;Mevlana. Erich Fromm da Mevlana'dan alıntılar yapmış kitapta.
"Bilgelerin gözünde gökyüzü erkek, toprak ise kadındır..."
"Sevgi şimşeği çaktıysa bu kalpte,bil ki, o kalp sevgiyle doludur."
Ayrıca Freud'a da atıfta bulunuyor;Freud'un cinselliği yeterince anlamadığını eleştiriyor.
Bu kitabı 4 yıl önce okumuştum, bundan 4 yıl sonra yine okuyabilirim Herkes okumalı
Dünyayı sevgi kurtaracak,olgun sevgi.