Sen bilemezsin, paslı bir hançerdir yalnızlık, Gelir, en can alacak yerimden vurur.
Sen bilemezsin, gecenin en uzak bir saatinde
Bir böcek nasıl girer beynime, kımıldar durur?
«Namuslu bir insan olduğumun bilinci beynime vuruyor, karakter sahibi oluşum, gönlümü yüce bir duyguyla dolduruyordu: Gemi leşlerinin yüzdüğü bulanık insanlık denizinde bembeyaz bir fenerdim ben.»