Gece soğuk, tıpkı şırıl şırıl beni çağıran nehrin suları gibi.
Mezardan çıkmışçasına onun yanından hayata, sanki doğan yeni güne döneli iki yıl geçti, buna sevinirim sanıyordum. Oysa gece ve soğuk, karanlık ve ölüler şimdi bana daha yakın.
Karanlığımı bir tek seni düşünmek gideriyor. Benim dünyamın güneşisin, seni başka kadının kollarında görmeye nasıl dayanabilirim?