Neden?
Fakiri neden ezersin?
Müslümana neden saldırırsın?
Ateisti neden dışlarsın?
Yahudiyi neden öldürürsün?
Savaşı neden başlatırsın?
Hayvana neden eziyet edersin?
Neden insan olmazsın?
Öleceksin birgün... Yok olup gideceksin...
Ne bu iktidar mücadelesi? Güç gösterisi?
Çok değil yüz yıl sonra bütün varlığım yok olacak.
Ve bir yüz yıl sonra da mezarım
Sokak Köpeği - Aralık Ayı Hikâye Yazma Etkinliği
Gecenin üzerime örttüğü çiy damlalarından kurtulup, doğrularak günün ilk öğününü, belki de mideme girebilecek birkaç lokmayı bulabilmek için hayatın içine atılıyorum. Benim olan tek şey şuradaki boş çöp tenekesinin yanında duran karton parçası. Gecenin ayazında bedenimin bütün sıcaklığını çekti oda. Beni sömürdü resmen, taş gibi kalktım yattığım
Ben bir ölüyüm.
Ben bir ölü.
Bir ölü...
Çırılçıplak edepsiz bir ölü.
Taşlayın haydi!
Değmez ruha dünya taşınız.
Üstelik geç kaldınız.
Elif dedim be dedim
Elif dedim, be dedim aman
Kız ben sana ne dedim?
Elif dedim, be dedim aman
Kız ben sana ne dedim?
Kuş kanedi kalem olsa
Ah yazılmaz benim derdim
Kuş kanedi kalem olsa
Ah yazılmaz benim derdim
Elif'im noktalandı aman
Az derdim çokçalandı
Elif'im noktalandı aman
Az derdim çokçalandı
Yetiş anam, yetiş babam aman
Ah mezarım tahtalandı
Yetiş anam, yetiş babam aman
Ah mezarım tahtalandı
Ah beni yaralayan, sözleriyle nâşâd eden yâr! Mezarım kalbin olsaydı da rahat uyusaydım mahşer uykumu..
Nedir hayat, nedir ki? Yırtılır beyin zarım,
Hangi selvi gölgesi bilmem benim mezarım.
#Necip Fazıl Kısakürek#
Çaresizlik ne kötüdür.
Evi yıkılma tehlikesi altında olan teyze: Yıkılırsa mezarım, yıkılmazsa mekanım...:-(
Bir gün bir gemi kazası sonucu hiç ayak basılmamış ıssız bir adaya düşüyoruz..
Ama ada çok güzel, resmen cennet gibi..
İçerilerde koyu yeşil harikulade ormanlar, ırmaklar, şelaleler,
aklına gelebilecek her türlü tropikal meyveler, her güzellik, her şey var...
Orada çok acı yada tatlı anılarımız oluyor..
İlk zamanlar yakınlarımızdan şehirlerden
Dostlar, bu benim size vasiyetim, sizden isteğimdir.
çok uzak diyarlara düşmüş olsam bile
benim mezarım gezgin kabilelerin yolu üzerinde olsun...
Canım babamı kaybettiğimde içimden dökülen şiir müsveddesi...
Mezarım oldu sensiz bu şehir,
Her yanımda hüzünlü sokaklar,
Herkes derin uykulardayken,
Bana çok uzak kalıyor sabahlar...
Sokak lambaları bile,
Tan ağarınca kapanıyor,
Benim gözlerimse ,
O an hasretle ağlıyor...